Een weekje thuis

We hebben een aap hier in Zwolle.
Zodra Alice onze buurman ziet is het AAP !!!
Misschien komt het omdat de buurman net als sommige apen in Nairobi ook een aardig witte coupe heeft, we kunnen geen ander antwoord verzinnen.

We zijn nu een week thuis, de tijd vliegt om:
De eerste nacht thuis was heerlijk.
Lekker weer een douche waar veel water uit komt en daarna lekker in het verwarmde waterbed gekropen. We hebben heerlijk geslapen.
Eerste kerstdag is de familie van Nicole bij ons thuis geweest.
Erik en Christina (zusje van Nicole) hadden thuis een heerlijk kerstmaal voorbereid en hebben het bij ons thuis afgemaakt. Ze hadden een hele catering verzorgd met zijn tweeën. Alles wat je maar even dacht nodig te hebben hadden ze bij zich koffiepads voor de senseo, peper en zout tot de whisky voor de irish koffie aan toe.
Het kerstdiner was dan ook heel lekker. Voor de kinderen was er patatjes, maar die namen zich weinig tijd om te eten met alle aandacht die ze van de familie kregen. Nu we niet meer in Kenia zijn laten we dat ook maar. Niemand hier gaat ons vertellen dat ze moeten eten, die druk zijn we kwijt.
Tweede kerstdag verliep rustig, wel hadden we wat aanloop van kennissen die toch wel nieuwsgierig waren naar de kinderen. Clay had met de sleutels van Tjalling gespeeld en ergens neergestopt waar ze niet meer te vinden waren. We hebben een uur lopen zoeken naar de sleutels en als we Clay vroegen waar hij ze gelaten had kwam hij met van alles aanlopen behalve de sleutels. Uiteindelijk bleken ze in de keukenla te liggen.
s’Avonds de kinderen gezond laten eten en toen ze lekker op bed lagen te snurken hebben wij ons tegoed gedaan aan de kalkoen die we van Patty hadden gekregen. Deze was heerlijk en nogmaals bedankt Patty.
De verdere dagen veel aanloop gehad van kennissen die even kwamen kijken hoe het met ons gaat en vooral de kindertjes kwamen ontmoeten. De kinderen zelf merkte je niets aan, ze zijn niets anders als in Nairobi. Iedereen (bijna) krijgt een handje en soms zelfs een kusje met de bijbehorende knuffel. Wel hebben we héééél veel speelgoed voor ze gekregen, daarom heeft Nicole het laatst gekregen speelgoed apart gezet en gaan we dat later geleidelijk geven.

Maandag naar de gemeente Zwolle geweest. 1 Grote ramp.
Allereerst hadden we volgens hen een verkeerde afspraak gemaakt volgens hen en moesten we een nieuwe afspraak maken. Wel wilden ze als tegemoetkoming even naar de papieren kijken. Bij de eerste vraag van hen ging het al mis.
“Geboorteakte alstublieft”.
“Heb ik niet, alleen een adoptieakte. Een geboorteakte wordt in Kenia omgezet in een adoptieakte”.
Lange stilte: “Niet waar, staat niet op de site van buitenlandse zaken”.
“Dus u zegt dat we liegen? “
“Nee, maar we hebben voor de inschrijving de originele geboorteakte nodig”.

We hebben van beide kinderen e originele geboorteakte niet gekregen, alleen de adoptieakte, er is ons verteld in Kenia dat de adoptieakte genoeg was en dat je (bijna) niet aan de originele geboorteakte kan komen.
Okey dat begon dus al goed. Er kwam een collega bij die meer gespecialiseerd was in adoptiezaken. Die verteld ijskoud dat hij al meer Kenianen had bijgeschreven die wel een geboorteakte hadden en dat wij onzin vertelden. Op Nicole haar vraag om hoeveel adoptiezaken dat ging had hij geen antwoord. Kan ook niet want volgens ons zijn wij de eerste in Zwolle die adopteren uit Kenia.
Daarna kwamen de vragen of het een sterke of zwakke adoptie is en of Kenia is aangesloten bij het verdrag van Den Haag.
Toen werd Nicole een beetje boos, wie werken er daar nu bij de afdeling immigratie, zij of wij?
Toch maar een afspraak gemaakt voor 7 januari voor een gesprek. We zullen zien!!!
Dachten van tegenwerking voor wat betreft de adoptie af te zijn, beginnen ze in Zwolle zo weer opnieuw.
Dinsdag afspraken gemaakt met de IND (immigratiedienst) en Nicole haar huisarts voor een medisch onderzoek van de kinderen. s’Middags werd er een taart gebracht, deze kwam van Nicole haar werk en zal ons prima gaan smaken.

De kinderen zijn verkouden, gelukkig hebben ze alleen loopneuzen en geen koorts. Ook eten ze nog steeds hun bordje leeg. Wel zielig hoor voor ze, vooral als ze gaan slapen kan je horen dat ze moeite hebben met ademhalen (vinger moet ook nog in de mond).

3 januari is Alice jarig, onze lieve meid wordt dan 2 jaar oud.
Iedereen die deze weblog leest en nieuwsgierig is naar onze verhalen en onze kinderen is die dag van harte welkom, zelfs de mensen die we vaag of niet kennen. Om toch nog een beetje rekening te kunnen houden voor de boodschappen graag even een mailtje sturen of even bellen a.u.b. brendie@home.nl of 038-4548956. Adres: Elsbeek 20 Zwolle.
Alice heeft weinig winterkleertjes dus die zijn zeer welkom (maat 86).

Groetjes Nicole en Brendie