Zeer gezellige dagen

Het was me weer wat de afgelopen dagen. Weer veel meegemaakt en stiekem toch een beetje druk.
Het begon dinsdag:
Voor de kinderen was het de laatste dag op school en dat betekend dat ze mochten trakteren (zie vorige blog). Dus ’s morgens hebben we ze naar school gebracht met een grote doos van de traktatie erbij. Nicole heeft met juffrouw Betsy afgesproken dat ze mocht komen kijken als de kinderen gingen trakteren, altijd weer leuk.
Brendie had afgesproken om dinsdag zijn nieuwe clip op te nemen en vertrok om 09.15 richting de studio van Family TV om de camera man en de figurante op te halen. Ze zijn voor de opnames naar de Ngong Hills gereden, waar de laatste clip in Kenia ook is opgenomen.

Om 09.45 vertrok Nicole richting school. Om 10.00 gingen de kinderen namelijk trakteren. Nicole was precies op tijd en toen ze aankwam moesten de kinderen op hun stoel zitten waarna juffrouw Betsy hun uitlegde dat Clay en Alice terug gingen naar Nederland en dat ze daarom wilden trakteren. De juffrouw legde het echt heel goed en netjes uit en Clay en Alice moesten naar voren komen om alle kindjes hun traktatie te geven. Ook Benji hielp met uitdelen.
De kinderen vonden het allemaal heel lekker (dessert/toetje) en aten de traktatie lekker op waarna ze buiten konden spelen.
Na nog even gezellig na kletsen is Nicole weer richting huis vertrokken.

Om 14.45 was het kwaheri zingen voor de kinderen. Kwaheri betekend afscheid en daar hebben ze hier in Kenia een speciaal liedje voor. Op de Nederlandse school zingen ze dat voor iedereen die vertrekt, waar dan ook heen.
Gelukkig gingen de opnames van Brendie ook vlot zodat hij gelukkig bij het kwaheri zingen aanwezig kon zijn.
Het was indrukwekkend, allereerst werd er over Alice een verhaal verteld en mocht ze op de kruk zitten. Ze was heel trots, maar ondertussen ook een beetje verlegen zagen we aan haar. Na het verhaal werd er kwaheri gezongen voor haar door de kinderen van de school en toen was Clay aan de beurt. Ook over hem werd een verhaal verteld, toen de juffrouw vroeg waarom hij naar Nederland wilde zei hij: ‘Ik wil naar school in Nederland’. Juf: ‘En waarom dan?’. Clay: ‘Daar is Jelmer’.
Daarna werd ook voor hm het kwaheri gezongen en konden de kinderen van de klas Clay en Alice ene groepsknuffel geven. Het vriendinnetje van Clay liet Clay niet meer los, Clay speelde elke dag met haar en had het er ook moeilijk mee.
De kinderen kregen een boekje met foto’s mee van de school en gingen er meteen met hun vriendjes en vriendinnetjes in bladeren. Geweldig!!
Gelukkig wilde Mairin ons helpen en heeft hij foto's gemaakt terwijl Nicole kon genieten van dit bijzondere moment van de kinderen.
Nicole heeft met de juf nog de papieren van school door genomen een daarna zijn we naar huis gegaan.
Onze buren Heidi en Alex (Anna en Sonia) waren speciaal voor de kwaheri met ons mee gereden en reden ook weer mee terug. Zelf vonden we dat heel leuk van hen, vooral omdat Anna een goede vriendin van Alice is.

Toen we van school kwamen was het heel warm hier en hebben we met Alex en Heidi besloten om een kleine picknick te houden op het gras. Alweer gezellig, haha.

Woensdag:
Tja wat gaan we doen vandaag?
De kinderen gaan niet naar school en vanmiddag een afscheids feestje met adoptieouders.
Nelly kwam om 09.00 met een vriendin om ons te helpen met het voorbereiden van ons afscheids feestje. Nu is het altijd gezellig als Nelly komt, dus deze keer ook weer.
Met Brendie zijn ze vertrokken naar de Nakumatt om inkopen te doen, maar daar aangekomen bleek dat die pas om 10.00 open was. Samen hebben ze een kop koffie gedronken bij de Dormans.
Ondertussen kwamen Harmen en Marcia ook terug van Kisumu met hun zoontje Daudi, wat een schatje is dat en ook zo’n ontspannen jongetje!!
Hun appartement was nog niet helemaal klaar en dus kwamen ze vanzelfsprekend bij ons terecht, haha.
Met zijn allen hebben we een beetje bijgepraat en koffie gedronken, waarna wij Brendie en Nicole met Benji vertrokken zijn richting de Yaya om de terugreis naar Nederland te boeken.
Bij de Yaya aangekomen bleek het bureau dicht te zitten omdat het een national holiday was. Zo zie je maar weer…. We doen echt ons best om naar Nederland te komen, maar Kenia werkt niet mee!!

Daarna zijn we door gereden naar Leo en Anneke om onder andere hun kinderbedje alvast terug te brengen en om gezellig een kop koffie te drinken. Het is gewoon altijd super gezellig daar!
Daarna weer terug naar huis, we wilden Marcia en Harmen niet te lang met Clay en Alice opschepen, alhoewel het hele lieve kinderen schijnen te zijn als we er niet bij zijn.
Thuis was gelukkig alles goed gegaan en Nelly en haar vriendin schoten ook al op met de Mandazi´s, chiapatti´s en de samosa´s.
Om exact 14.00 kwamen de eerste gasten, Marco en Marijn. Dit zijn eigenlijk geen gasten, maar gewoon goede vrienden geworden. Niet veel later kwam de rest.
Het bier vloog er door heen, net als het sap voor de kinderen. Daarom is de vriendin van Nelly nog even tussendoor naar de Nakumatt geweest om extra bier te halen. Je wilt natuurlijk niet tekort komen op een feest, toch?
We hadden een springkussen met Clown geregeld (met dank aan Marco) die de kinderen vermaakte.
Dat moest ook wel, want er was weer eens geen stroom. En geen stroom betekend geen springkussen omdat je die dan niet kan opblazen. De clown ging echt heel knap allemaal spelletjes met de kinderen doen. De helft van de kindjes (waaronder die van ons) verstaan geen engels, maar deden toch heel goed mee. Echt knap van die man.
Na een uur kwam er ineens weer stroom en kon het luchtkussen opgeblazen worden. Het was geweldig! De clown lette op de kinderen op het luchtkussen en de ouders konden lekker relaxen en genieten van het drankje.
Om 16.30 kwamen de pannenkoeken voor de kinderen en ouders en om 18.00 gingen de meeste naar huis, alhoewel het feestje tot 17.00 was. Waar kennen we dat van???
Wijzelf vonden het feestje super gezellig en we willen iedereen bedanken voor hun aanwezigheid en de cadeau’s voor de kinderen.
We hopen iedereen weer eens te zien in Nederland, al weten we van een paar mensen dat we ze zeker weer gaan zien!!!

Groetjes Brendie en Nicole

P.s. Brendie is nog even Noma chuma eten met Patrick en Harmen in de Dagoretti Corner. Nu echt de laatste keer!!!