Moe maar voldaan

Vrijdag 8 augustus 2008.
Volgens mij is dit een populaire dag om te trouwen in Nederland, hier in Nairobi hebben we daar niets van gemerkt, geen trouwerij gezien.
Vandaag een leuke dag gehad.
Om 07.30 waren Clay en Alice zo wakker dat we ze maar uit bed hebben gehaald, alles wat zo’n beetje op hun slaapkamer lag, lag nu zo’n beetje door de hele kamer heen, ze waren dus al aardig tekeer gegaan.
Daarna het normale ritueel, kids op de potjes, douchen, aankleden en ontbijten.
Na het ontbijt nog even spelen en om 11.00 op naar het Nakumatt center om daar bij Java koffiecenter een kop koffie te drinken en te internetten.
Bedankt voor jullie lieve, bezorgde berichten op onze weblog Oosterbroek. waarbenjij.nu.
We zijn dus inderdaad ivm met de verhuizing een weekje offline geweest, maar we zijn er weer.

Om 13.00 hadden we een bijeenkomst van Little Angels Network bij de Nederlandse school, laat dit nu een kwartier lopen van ons appartement zijn, een mazzeltje voor ons dus.
Terwijl we nog een paar laatste boodschapjes deden belde Dominique, hij is de chauffeur van de familie waar we de eerste weken woonden, hij had het hoeslaken bij ons voor ons dekbed.
Hier in Nairobi zijn hoeslakens (bijna) niet te koop, we hebben dus 2 lakens gekocht en die aan elkaar laten naaien (dit via de huishoudster van de familie).
Ze had zelf geregeld dat er knopen aan gezet zijn zodat het dekbed er goed in blijft zitten, kosten van het naaien: Sh 150 wat ongeveer € 1,45 is.
Dominique heeft ons ook gelijk even weg gebracht naar de Nederlandse school, met de auto 5 minuten.
Bij de bijeenkomst op de Nederlandse school hebben we de Nederlandse mensen leren kennen die ook hier in Nairobi zijn voor adoptie, het zijn allemaal hele leuke gezellige mensen en het was dus ook gezellig.
We kregen van de Little Angels Network een voorlichting hoe we het kroeshaar moeten verzorgen, we leerden hoe we een Afrikaans traditioneel gerecht kunnen maken, scuma en Ugali en op het laatst was er een vragenronde, hier gingen de vragen voornamelijk over de rechtszaken.
Ook was er op de bijeenkomst een Zweeds stel dat een Keniaans meisje adopteert, zij wonen niet in Nairobi maar in Komotobo, dit is 10 uur reizen vanaf Nairobi. Zij doen vrijwilligers werk in Komotobo, de man predikt o.a. ook doet hij wat met gehandicapte kinderen daar. We hebben hun telefoon nummer en wellicht gaan we er nog een week heen om te helpen.

Na de bijeenkomst naar huis gelopen, nog even bij het zwembad gezeten en daarna op de bank geploft.
Daarna de traditionele avondtraditie, kinderen brood eten, op potje, in bad, pyjama en badjas aan, nog even een half uur spelen en….. in bed. Omdat Clay vanmiddag helemaal niet heeft geslapen door de bijeenkomst en Alice maar een kwartiertje ging het in bed leggen wel heel makkelijk.

Tot morgen, Brendie en Nicole