Avonuur met de bus

Zaterdag 16 augustus 2008.

Vandaag drukke dag, we willen gaan proberen naar Leo en Anneke te gaan in Kileleshwa maar dan met de cityhoppa (kleine bus).
Na het ontbijt de spullen bij elkaar gepakt die we dachten nodig te hebben, dit is natuurlijk o.a. koekjes voor de kids. De sleutel van het appartement naar David de caretaker gebracht omdat ze vandaag een nieuw element in de boiler komen plaatsen.
Toen op weg naar de bushalte bij de Nakumatt.
Dat we met de bus gaan betekend dat we de kinderen naar de bushalte bij de Nakumatt moeten dragen in plaats van in de buggy’s, want buggy’s passen niet in de bussen.
Bij de bushalte kwamen vele bussen langs, maar degene die wij moesten hebben liet even op zich wachten.
In Kenia heb je niet zoals in Nederland een busregeling.
Er zijn wel officiële bussen, maar die rijden niet op schema, die houden zich echter wel aan de route (meestal).
Je kunt hier als particulier een bus huren en dan de route gaan rijden waarvan jij denkt dat die het meest op brengt. Deze bussen zijn eraan te herkennen dat ze er wat ouder uit zien.
Uiteindelijk kwam de bus naar Yaya na 15 minuten kwam de juiste met ook gelukkig nog net 2 plekjes voor ons (kids op schoot).
Gauw ingestapt en gaan zitten, betaald en ja hoor daar gingen we. Na 10 minuten rijden kwamen we bij de Yaya aan, we dachten die bus stopt vanzelf wel bij de Yaya. Maar de bus reed Yaya gewoon voorbij en er ging niemand uit.
Nicole heeft toen snel aangegeven dat ze er nu echt wel uit wilde bij de Yaya en toen stopte de chauffeur eindelijk. Gelukkig was het maar een eindje dat we terug moesten lopen naar de Yaya. Toen kwam het moeilijkste gedeelte van de reis, hoe moeten we in Kileleshwa komen? En hoe leggen we uit waar we heen moeten? Nou ja okay, eerst maar naar Amber gegaan die in de Yaya werkt, misschien dat die wat wist.
Helaas wist Amber het ook niet, die was nog nooit met de bus gegaan in Nairobi, wat eigenlijk logisch is want ze gaat normaal met Dominique de chauffeur overal heen. Maar Amber vertelde ook dat Leo en Anneke ook nog naar de Yaya zouden komen deze zaterdag. Gauw Leo gebeld of die het mobiele internetkastje mee wilde nemen. Dat wilde hij wel, maar het kon wel een 1,5 uur duren voordat ze er waren. Geen probleem, gingen wij gezellig een cappuccino halen met een croissantje erbij, heerlijk. Alice was ondertussen in slaap gevallen van het gewaggel van het dragen dus dat was lekker rustig onder het koffie drinken.
Na 1,5 uur waren Leo en Anneke er inderdaad met het internetkastje, helemaal geweldig dan kunnen we in ieder geval thuis weer internetten.
Het plan om met de bus naar Kileleshwa te gaan hebben we maar laten varen, we zette de terugreis naar het appartement in…
Aan een paar bewakers gevraagd hoe we het beste naar Nakumatt Junction terug konden komen. Volgens hem moesten we eerst een matatu nemen en dan een bus, overstappen dus. Aangezien we dat niet zo zagen zitten en de Ngong Road waar de Nakumatt aan ligt vlak bij was zijn we maar gaan lopen naar de Ngong Road (10 minuten)en dit weer met de kinderen op de arm. Nicole had ondertussen heel slim van een sjaal een draagdoek gemaakt waar Alice in kon hangen. Die draagdoeken zie je wel vaker in deze landen.
Op de Ngong Road aangekomen kwam er maar geen bus, Brendie is toen in een matatu gesprongen die ook de juiste kant op ging. Alles goed en wel busje vol, daar gingen we, tot de eerste stop, daar moest nog een vrouw erbij in het volle busje, proppen dus met als gevolg dat Nicole en Alice half bij Brendie op schoot zaten in de matatu en dat de vrouw die er het laatste in kwam half buiten de stoelen hing.
Gelukkig kwamen we al snel bij de Junction aan en konden we onze benen weer strekken, want we moesten weer naar huis lopen.
We waren op toen we thuis waren, wat een geloop.
Eerst de kinderen nog maar eventjes op bed gelegd, hoewel het al 14.30 was, maar ook wij wilde even rust.
Nog gecontroleerd of het element van de boiler gemaakt was, het leek erop van niet, alles lag er nog net zo bij als dat we weg gingen. Nicole kwam buiten de elektricien tegen, hij vroeg haar of hij alles kon aansluiten. Alles aansluiten, is het element vervangen dan? Volgens hem wel en raad eens, een half uur later hadden we weer warm water, het kan dus wel snel in Kenia, als ze maar willen. Van opluchting de elektricien een biertje gegeven en gezellig met zijn allen even gezeten. Dat wordt lekker douchen vanavond en voor de kinderen een lekker warm bad! Heerlijk.

Groeten Nicole en Brendie