Vanalles

Donderdag en vrijdag.

Donderdagochtend naar Hilda haar huis gegaan, dit is maar 10 minuten lopen van ons huis.
Hilda heeft op donderdagochtend haar huis altijd vol met kinderen, ze nodigt dan vrouwen met kinderen uit om koffie te komen drinken, de nanny’s komen ook altijd mee. Dit was een gezellige boel, we hebben even bijgekletst over wat we allemaal doen enzo, daarna gegeten en toen weer naar huis omdat het tijd was om te slapen. S’middags eigenlijk niet veel gedaan, nog even boodschappen en met de kinderen uit de buurt gespeeld.

Vrijdag op tijd weer op gestaan, lekker ontbeten met de kinderen. Ik weet niet of we het al verteld hebben, maar we laten de kinderen tegenwoordig aan de salontafel eten. Eerder aten ze pap s’morgens die we ze moesten voeren, ze kunnen namelijk nog niet zelf eten. Daarna gingen wij ontbijten, met als gevolg 2 kinderen die om boterhammen zeuren en gaan huilen als ze niets krijgen, en dat ging niet ten goede van ons ochtendhumeur.
Nu maken we voor ieder 1,5 boterhammen klaar, snijden we in stukjes en geven die hen aan de salontafel als we zelf ook gaan ontbijten. Boterhammen kunnen ze namelijk zelf goed opeten. Hun rust, wij rust, heerlijk moment om de dag te beginnen.
Na het ontbijt kwamen we erachter dat we echt geen warm water hadden, dus naar David de caretaker gegaan om dit te melden. We moesten zelf maar de eigenaar van het appartement bellen om dit te regelen, na David even duidelijk te hebben verteld dat het bellen toch echt zijn werk is hebben we toch maar terwijl hij het niet zag de eigenaar gebeld om het te melden. Een paar dagen zonder warm water is niet onoverkomelijk, maar met warm water is wel makkelijker.
Daarna boodschapjes gedaan, we hebben genoeg gehaald voor een paar dagen, zodat we niet meer elke dag hoeven.
Toen de kinderen op bed lagen kwam de timmerman een paar deuren goed sluitend maken. Toen die bezig was zag je Brendie zo’n beetje groen en geel worden van ergernis. De timmerman snapte niet hoe het moest en begon het slot van de deur eruit te halen. Brendie die ook timmerman is hield hem gauw tegen en maakte hem duidelijk dat alleen de slotplaat afgesteld moest worden, maar hoe maak je dat duidelijk aan iemand die geen engels spreekt en alleen een kromme zaag, kinderhamer en 2 schroevendraaiers bij zich heeft? Brendie heeft toen maar voorgedaan hoe je het uit moest meten, maar of hij het snapte weten we nu nog niet. Hij heeft uiteindelijk 2 uur gedaan over 2 deuren afstellen, knap hoor.
Vandaag te horen gekregen dat Internet dinsdag wordt, we gaan nu toch maar het wireless Internet apparaat bij Leo ophalen, dit werkt met credit, maar dan kunnen we tenminste onze mail ophalen en Internet bankieren.
Morgen gaan we proberen of we met de bus bij Leo en Anneke kunnen komen, we zullen dan eerst naar Yaya centrum moeten en vanuit daar naar Kileleshwa waar ze wonen. Ach, we zien wel waar het schip strandt.

Tot morgen