Ballenbak
Door: Nicole en Brendie
Blijf op de hoogte en volg Brendie en Nicole
17 Augustus 2008 | Kenia, Nairobi
Woensdag 13 augustus.
Vandaag 8.00 opgestaan.
Clay is vannacht maar een uur wakker geweest, dus was een rustige nacht voor ons (Nicole).
Om 08.30 belde Hilda, of we zin hadden om mee te gaan naar Adams Arcade, daar is een grote speelplaats voor peuters en kleuters met ballenbakken en klimmogelijkheden, overdekt.
Hilda hebben we in New Life Home leren kennen. Zij en haar man adopteren Addy, een peuter van 3 jaar oud die HIV besmet is. Toevallig kwamen we haar dinsdag weer tegen in de supermarkt en hebben we gelijk tel nummers uitgewisseld.
We hebben met Hilda afgesproken bij de Nakumatt zodat we vanuit daar met de bus naar de ballenbak kunnen.
Dit was voor ons de eerste keer met de bus, maar eigenlijk werkt het heel simpel.
Gewoon instappen en gaan zitten, er komt dan vanzelf iemand langs die geld van je wil. Het gangpad in de bus is heel smal, je kunt er dus maar beter niet in gaan met je buggy of grote boodschappentas, daar is geen plaats voorl.
We moesten maar een klein eindje de Ngong road af, dus met 10 minuten waren we bij de Toy market waar ook de ballenbak is..
In de speelplaats was Alice gelijk in haar sas, ze liep constant te lachen. Maar Clay, tja, die heeft volgens mij het heel volle uur lopen huilen en jammeren. En toch als je hem dan liet klimmen jammerde hij wel maar hij klom ook wel, misschien dat hij het stiekem toch wel leuk vond.
Na een uur weer terug naar huis gegaan waar we de kinderen op bed hebben gedaan en zelf even onze rust hebben gepakt want…… om 15.00 hadden we weer een afspraak met Anneke en Liesbeth die naar de kinderen(en ons) kwamen kijken.
Liesbeth heeft de kinderen nagekeken op hun gedrag en ons geleerd hoe je met moeilijke momenten moet omgaan.
De kinderen zijn gelukkig op schema, dat betekend geen afwijkend gedrag ondanks ze premature (te vroeg geboren) zijn. Alleen het lopen van Alice moeten we na laten kijken als we weer in Nederland zijn, maar het is niet ernstig.
Na de visite hebben we ons rondje rond de parkeerplaats en zwembad gelopen met zijn viertjes. Daarna kinderen eten, potje, bad en … naar bed. We hebben op aanraden van Liesbeth ze een verhaaltje voor gelezen, dit gaan we voortaan elke dag doen. Hiervoor gebruiken we de Nijntje (bedankt Rolinda) boekjes die altijd weer heel leuk zijn en waar je elke keer een leuk verhaaltje van kan maken.
Morgenochtend gaan we naar Hilda haar huis koffie drinken, dan kunnen de kinderen samen spelen daar, ze heeft namelijk een heel mooie grote tuin.
We kregen vandaag bericht dat we vrijdag Internet krijgen, we hebben maar gevraagd welke vrijdag ze bedoelde, aankomende of ooit een vrijdag in de toekomst.
Brendie en Nicole
Vandaag 8.00 opgestaan.
Clay is vannacht maar een uur wakker geweest, dus was een rustige nacht voor ons (Nicole).
Om 08.30 belde Hilda, of we zin hadden om mee te gaan naar Adams Arcade, daar is een grote speelplaats voor peuters en kleuters met ballenbakken en klimmogelijkheden, overdekt.
Hilda hebben we in New Life Home leren kennen. Zij en haar man adopteren Addy, een peuter van 3 jaar oud die HIV besmet is. Toevallig kwamen we haar dinsdag weer tegen in de supermarkt en hebben we gelijk tel nummers uitgewisseld.
We hebben met Hilda afgesproken bij de Nakumatt zodat we vanuit daar met de bus naar de ballenbak kunnen.
Dit was voor ons de eerste keer met de bus, maar eigenlijk werkt het heel simpel.
Gewoon instappen en gaan zitten, er komt dan vanzelf iemand langs die geld van je wil. Het gangpad in de bus is heel smal, je kunt er dus maar beter niet in gaan met je buggy of grote boodschappentas, daar is geen plaats voorl.
We moesten maar een klein eindje de Ngong road af, dus met 10 minuten waren we bij de Toy market waar ook de ballenbak is..
In de speelplaats was Alice gelijk in haar sas, ze liep constant te lachen. Maar Clay, tja, die heeft volgens mij het heel volle uur lopen huilen en jammeren. En toch als je hem dan liet klimmen jammerde hij wel maar hij klom ook wel, misschien dat hij het stiekem toch wel leuk vond.
Na een uur weer terug naar huis gegaan waar we de kinderen op bed hebben gedaan en zelf even onze rust hebben gepakt want…… om 15.00 hadden we weer een afspraak met Anneke en Liesbeth die naar de kinderen(en ons) kwamen kijken.
Liesbeth heeft de kinderen nagekeken op hun gedrag en ons geleerd hoe je met moeilijke momenten moet omgaan.
De kinderen zijn gelukkig op schema, dat betekend geen afwijkend gedrag ondanks ze premature (te vroeg geboren) zijn. Alleen het lopen van Alice moeten we na laten kijken als we weer in Nederland zijn, maar het is niet ernstig.
Na de visite hebben we ons rondje rond de parkeerplaats en zwembad gelopen met zijn viertjes. Daarna kinderen eten, potje, bad en … naar bed. We hebben op aanraden van Liesbeth ze een verhaaltje voor gelezen, dit gaan we voortaan elke dag doen. Hiervoor gebruiken we de Nijntje (bedankt Rolinda) boekjes die altijd weer heel leuk zijn en waar je elke keer een leuk verhaaltje van kan maken.
Morgenochtend gaan we naar Hilda haar huis koffie drinken, dan kunnen de kinderen samen spelen daar, ze heeft namelijk een heel mooie grote tuin.
We kregen vandaag bericht dat we vrijdag Internet krijgen, we hebben maar gevraagd welke vrijdag ze bedoelde, aankomende of ooit een vrijdag in de toekomst.
Brendie en Nicole
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
