Klompen

Zondag 24 augustus 2008
Vrijdag kwam de Guardian weer, ze wilde een schema hebben van wat de kinderen eten en op welke tijd. Om 11.00 zou ze komen, om 12.30 was ze er.
Er was een klacht geweest vanuit Little Angels dat we de kinderen geen eten gaven, daarom wilde dat schema hebben.
We werden er natuurlijk een beetje boos om!
Wie had dat gezegd? Vroegen we.
Wat een belachelijk iets!
Ze mocht natuurlijk niet vertellen waar de klacht vandaan kwam, maar ze vertelde wel dat we tijdens het wegen in het weeshuis altijd moesten zeggen dat het heel goed gaat en dat ze voldoende eten en slapen, alles wat een beetje afwijkt, wijten ze aan de ouders en vertraagd het proces.
Nu achteraf hebben we inderdaad de eerste keer tijdens wegen verteld dat ze beide ziek waren en 2 dagen niet wilde eten, ze waren toen ook niet aangekomen, maar is dat niet logisch?
De guardian vertelde dat waarschijnlijk iemand ons verkeerd begrepen heeft, het zal wel weer het taalprobleem zijn, niet iedereen hier spreekt duidelijk Engels.
’s Middags een eindje gelopen hier in de buurt, we kwamen langs een bouwplaats waar ze bouwmaterialen verkopen. Daar staan vele vrachtwagen in een rij te wachten tot ze geladen worden. Dat laden gebeurt allemaal met de hand, ook de zware stenen, ik heb hier nog geen heftruck gezien, niet nodig met zulke goedkope krachten in de buurt.
Binnen hebben we de kinderen voor het eerst de klompen die we van Familie Tatje hadden gekregen aangetrokken, helemaal geweldig vonden ze dat, ze wilden ze niet meer uit. Zie filmpje

Zaterdag belde de vrouw van de Landlord dat ze eigenlijk vandaag de kleertjes wilde brengen die ze ons had belooft, maar dat het maandag werd, of dat een probleem was?
Nee, natuurlijk niet, we hadden ze eigenlijk al niet meer verwacht.
2 weken geleden waren ze bij ons en hebben we hen verteld van onze adoptie en hoe alles in zijn werk gaat. Dit vonden ze zo leuk en goed werk dat ze ons hun oude kleertjes hebben beloofd van hun kinderen, die zijn nu al wat ouder. Ze hebben ze nog op zolder en doen er toch niets mee. De rest wat ze niet passen mogen we naar New Life Home (weeshuis) brengen. Maandag dus, we zullen zien.
Later kwam de IT man van internet bij ons, dat we maandag dan toch echt ADSL krijgen, hij had het zaterdag willen doen, maar de installateur is vrij. Ook maandag dus, we zullen zien.
Na het middagslaapje van Clay en Alice zijn we naar Valley Arcade gelopen, dit is een klein maar gezellig winkelcentrum waar we eerder altijd met de familie waar we woonden boodschappen deden. Om hier te komen moeten we eerst een diep dal/gat door, Nicole had de buggy bij zich met Alice erin en Brendie had Clay op de arm. Omlaag ging goed. Maar omhoog moest Alice toch echt de buggy uit en op de arm, de weg was te steil en slecht.
Bij de Valley boodschapjes gedaan, de mensen van de supermarkt herkende ons nog, heel gezellige en leuke mensen, en hoewel dit een kleine supermarkt is zijn ze helemaal niet duurder dan de Nakumatt.
Na boodschappen doen hebben we wat gedronken op het terras daar, heel gezellig terras, maar niet met 2 kinderen die niet stil zitten, Haha. Met taxi maar weer naar huis.

Zondag hebben we uitgeslapen, zouden ze het door hebben dat het zondag is en dat pappa wil uitslapen? 09.30 Begonnen ze pas met klieren, dat is een teken dat ze er eruit willen.
Na het ontbijt werd Brendie ineens ziek, die is dus op bed gaan liggen.
Dan heb je het ineens wel druk met 2 kinderen en een was die je wilt gaan doen.
Omdat hier het zand rood is en je het rode zand moeilijk uit je kleren krijgt laten we de was inweken en de hardnekkige vlekken bewerken we nog eens met zeep. De wasmachine wast namelijk alleen met koud water.
Vanmiddag gaan we weer een eind wandelen, het is mooi weer.

Brendie en Nicole