Gaat wel weer

Na het slechte nieuws van vrijdag gaat het leven hier door in Nairobi.
We zijn vrijdagmiddag nadat de kinderen hadden geslapen bij Sippers (terrasje) gaan zitten om wat te drinken en te internetten.
Ineens kwam Nicole haar vader online op de skype.
Hij had vol verwachting op een positief bericht van ons zitten wachten, totdat ineens het bericht op Oosterbroek.waarbenjij.nu verscheen.
Ook hij was zeer verdrietig dat we nog lang niet thuis kwamen liet hij ons weten en met hem vele anderen als we de mails en berichten mogen geloven.
We willen iedereen heel erg bedanken voor de lieve berichten en e-mails. Het heeft ons echt heel goed gedaan zoveel lieve reacties te mogen ontvangen van iedereen. Misschien raar om te zeggen, maar we zijn daar echt van opgeknapt.
Natuurlijk gaat ons koppie nog wel eens naar beneden, maar we moeten verder en dus koppie omhoog. Treuren helpt niet zeggen we maar altijd.
’s Avonds de kinderen voor het eerst een ijsje gegeven, nou dat lusten ze wel. Zie filmpje.

De chat met Nicole haar vader was een steun voor ons. ‘s Avonds belde Rolinda haar zus die even wilde weten of het echt wel goed met ons ging.

Zaterdag Is Brendie weer bij Leo aan het werk gegaan, ook die schrokken van het slechte bericht, maar leven al 30 jaar in Kenia en zijn aan zulke berichten gewend.
Om 15.00 is Brendie daar weg gegaan en is met Albert, Robert en Nicolaas de kroeg in de Dagoretticorner ingedoken, wat weer zeer gezellig was zagen we met de thuiskomst van Brendie, haha.
De kinderen zijn inmiddels helemaal verslaafd aan de dvd van Brum. Zodra ze ’s morgens uit bed komen roepen ze om Brum. Maarja alleen ’s middags van 17.00 tot 17.30 mogen ze even kijken, buiten spelen is veel gezonder (hoewel hier in Nairobi?).

Zondag heeft John ons weer opgehaald om naar Ada te brengen, ze had ons uitgenodigd zodat we wat afleiding hadden.
Eerst hebben we bij Ada wat gedronken en kennis gemaakt met 2 van haar kleinkinderen.
Daar in de tuin hebben we voor het eerst hier in Kenia een kleine kameleon gezien.
Om 13.00 zijn we vertrokken naar de Mutaigha Country Club. Dit is een gelegenheid waar je niet zomaar in komt. Het schijnt ‘De Club’ van Kenia te zijn waar je lid van moet zijn. Voordat ze je accepteren als lid wordt je leven eerst helemaal doorgelicht en gekeken of je wel belangrijk genoeg bent. Ada is dus lid en wij mochten mee al introducés van haar.
Er is daar van alles te doen, maar gek genoeg voor een normale prijs. We zijn met Ada, kleinkinderen en onze kinderen bij het zwembad gaan zitten waar de kinderen lekker gezwommen en gespeeld hebben. Ook hebben we daar Curry buffet gegeten, heerlijk. We hebben een heerlijke middag gehad daar bij de Mutaigha Club. Om 16.30 heeft Ada ons weer thuis gebracht, vol en voldaan.
De advocaat komt zo de brieven ophalen die we geregeld hebben voor de court. Hij gaat de rechter laten zien dat we alles al geregeld hadden voor de terugreis en dat we 1 januari ons huis uit moeten omdat er andere mensen in komen.
Ada heeft voor ons een verklaring van de tickets gemaakt en onze agenten hebben voor ons een brief op hun briefpapier gemaakt met een verhaal dat we 31 december moeten vertrekken omdat het huis verhuurd wordt aan andere mensen. Helaas wilde onze huisbazin niet echt mee werken, daarom maar zo.
Morgen wordt dus weer een spannende dag en daarna misschien 19 december weer.
We zien het wel, en….. je hoort nog van ons!

Brendie en Nicole