Slippers

Heb je mijn slippers gezien, ik kan ze nergens vinden.
Dit is een vaak gestelde vraag hier in huis.
De kinderen zijn namelijk gek op slippers, je kunt er van alles mee doen.
Bellen, haar kammen, je zusje slaan en op lopen. Regelmatig zijn wij dan ook onze slippers kwijt en moeten ze ergens in de tuin op gaan zoeken. Ook onder de bank is tegenwoordig een mooi verstopplekje.
Maar niet alleen de slippers moeten er aan geloven, ook de gympies van Brendie zijn populair, vooral om op te lopen en dan te struikelen. Vervolgens kan je dan jammeren dat je gevallen bent en naar je vader of moeder toe lopen voor een kusje op de handen die dan AUW doen. Gelijk daarna is de pijn weer over.

Vanmiddag zijn we met zijn drieën naar de stalletjes met fruit geweest, het is wel 15 minuten lopen met de buggy maar ook heel gezellig om te lopen.
Vlak na de drukke weg die ze dan moet oversteken brak de slipper, ze was net moeite de weg over gestoken en nu dit. Dan maar op 1 blote voet. Nou geloof me dat is een hele bezienswaardigheid. Een blanke vrouw lopend op 1 blote voet met een kinderwagen met 2 zwarte kindjes, dat kom je toch niet vaak tegen?
Een Keniaanse jongen van +/-20 grapte nog naar Nicole, waarom baby’s? Je mag ook mijn moeder zijn, haha.
Nicole moest nog een cheque inwisselen bij de bank daar vlak bij dus dat kon ze mooi combineren.
Bij de bank aangekomen bleek de cheque niet vrijgegeven door de afzender en kon ze het geld niet cash krijgen, het kon alleen op een account worden gestort. Op de mededeling dat ze geen account in Kenia had reageerde de bankbediende een beetje verbaasd. Hoe kon je in Kenia leven en geen account hebben. Het hele verhaal dus maar weer uitgelegd met het verhaal van de 6 maanden verblijf ivm adoptie.
Na Nicole haar verhaal vertelde de bankbediende dat ze de cheque echt niet kon verzilveren voor Nicole. De chef er dan maar bijgevraagd, die vertelde hetzelfde verhaal. Toen werd Nicole toch wel een beetje geïrriteerd, ze deden niet eens hun best om haar te helpen. Toen Nicole de chef vroeg om dan de eigenaar van de chef te bellen, zodat de cheque vrijgegeven kon worden werd eindelijk positief gereageerd. Nicole moest maar even 5 minuten in de wachtkamer wachten. Na 2 minuten in de wachtkamer werd Clay (gelukkig) al vervelend en begon een luide keel op te zetten. Misschien werden zo de 5 minuten niet de bekende Keniaanse minuten, maar meer de Nederlandse 5 minuten. En ja hoor na 4 minuten kwam de chef dat alles goed was en Nicole het geld mee krijgen.
Toen op naar de fruitkraampjes, daar 2 porties fruit gekocht voor ksh 50 en een lekkere verse mangosap die ze samen gedeeld hebben, de kinderen en Nicole.

Brendie heeft vandaag 2 gebakjes meegekregen van Opa Leo voor de kinderen. We hebben ze meteen aan de kinderen gegeven, maar helaas lustte de kinderen de gebakjes niet en hebben ze er alleen maar mee gespeeld. Ook wij hebben hem geproefd, het was echt niet lekker. De derde die Opa Leo had meegegeven hebben we dus maar aan Mohammed (de guard) gegeven, die liep er in ieder geval blij mee weg, maar of hij hem op heeft gegeten weten we niet, haha.

Vandaag een beetje feestdag met Oosterbroek.waarbenjij.nu. we hebben 44.444 pagevieuws gehaald vanmorgen. Dat is toch een heel mooi aantal. We zijn toch wel beetje trots dat zoveel mensen ons adoptieverhaal willen lezen. Lezers bedankt!!

Het is nog steeds niet zeker of we de 19e van deze maand behandeld zullen worden bij de rechtbank. Mwenda (advocaat) heeft nog steeds geen datum gekregen van de rechter, wel is al zeker dat als we court hebben we de vrouwelijke rechter krijgen die heel streng is, hebben wij weer. Wel hebben vast heel positief pasfoto’s laten maken voor het paspoort, wat zijn we toch weer lekker optimistisch.
Het is wel jammer dat alles zo onzeker is, want als we de 19e niet hoeven kunnen we nog een weekje Mombasa boeken tussendoor, zo vlak voor de kerst. Er is dus voor ons nog niets te plannen.
Zeer waarschijnlijk dat we morgen meer weten.
Als we de 19e wel moeten kunnen we pas in januari naar huis. Mwenda heeft namelijk vanaf 19 december tot de 1e week januari vakantie. Hij moet de adoptiepapieren en de paspoorten regelen en daarvoor moet hij eerst teug zijn van zijn vakantie.
Het zal dan dus 3e week januari zijn dat we terug zijn. Ach, we zien het wel.
We gaan er in ieder geval een leuke tijd van maken hier in Kenia.

Brendie/Nicole en de kinderen.