Bier op

We maken zoveel mee hier dat het gewoon moeilijk is om in 1 verhaal te verwerken. Daarom vandaag meerder kleine verhalen die we hebben meegemaakt de afgelopen dagen hier in Nairobi.

Na alle belevenissen van vorige week waren we niet echt vrolijk meer.
Tusker malt wat Brendie hier meestal drinkt is op bij onze supermarkt, dat veroorzaakt nog meer stress, vooral bij Brendie. De tweede dag dat het op bij de supermarkt was is Brendie eerst naar de jongen gegaan die de schappen vult waar het bier bleef, die kon hem natuurlijk geen antwoord geven. Toen was de kassajuffrouw aan de beurt, die snapte ook al niet waar hij zich druk over maakte, dan neem je toch ander bier? NEE, ik wil Tusker Malt! Waar is de manager? Die kwam na de stemverheffing van Brendie al snel aangehold en vroeg wat er aan de hand was. Waar is mijn Tusker Malt bier? Vroeg Brendie boos. Is op, zei de manager. JA, dat weet ik ook zei Brendie, belachelijk!!! Wanneer heb je het weer??? Morgen??! Zorg ervoor, anders kom ik nooit weer en ga ik naar de Nakumatt!!!
De volgende dag zijn we weer boodschappen gaan doen in dezelfde supermarkt, maar wat denk je…………….. Nog steeds geen Tusker Malt. This is Kenia man!

Ad en Mirjam onze ex buren zijn 29 november naar Nederland vertrokken. Sindsdien wordt het huis opgeknapt. Het is van buiten en binnen geschilderd, schoongemaakt en verder in orde gemaakt. Het is nu 14 dagen verder en ze zijn nog elke dag bezig in dat huis. En zo slecht zag het huis er niet uit, het zag er juist heel netjes uit, dus waarom ze het verven? Wij weten het niet. Maar 14 dagen om 1 huis met 2 slaapkamers te verven vinden we knap voor Kenianen.

Gisteren avond stuurde de advocaat een sms, het papier was de Little Angels in Thika had opgehaald was het juiste, maar er waren nog een paar gelegaliseerde verklaringen die we moesten ondertekenen. Hij komt dit weekend even langs voor verdere afspraken. Maandag gaan we weer naar court. Hopen dat het nu wel goed gaat, al hebben we die hoop nu wel een beetje opgegeven. We zien wel.

Vannacht weinig geslapen. Alice is een beetje grieperig en heeft daardoor donderdag bijna de hele dag geslapen.
Misschien dat ze daarom vannacht geen slaap meer had en besloot ook ons uit onze slaap te houden. Om 22.00 hoorden we haar voor het eerst huilen, snel naar boven gelopen om te troosten en daarna moest ze snel weer slapen. Na een half uur hoorde we haar alweer. Nicole weer naar boven, troosten en daarna slapen. Een half uur later weer, toen hebben we haar maar uit bed gehaald om samen met ons tv te kijken, dat vond ze de helemaal te gek, van slapen kwam toen helemaal niets meer, tv was leuker.
Toch moest ze tegelijk met ons om 24.00 naar bed. Ze lag er nog geen 10 minuten in toen we haar alweer hoorden. Tja, de maat was vol bij ons. We hebben haar met bed en al opgepakt en bij ons in de kamer gelegd met de vermelding SLAPEN !!!
Dat slapen is een uurtje gelukt voordat ze weer begon te snikken, vanaf dat moment was een waarschuwing SLAPEN genoeg. Die waarschuwing SLAPEN is daarna om het uur uit onze mond gekomen en vanmorgen was ze al weer gezellig wakker voordat wij onze ogen open deden. Wat een lieverd is het ook.

Vandaag kwam Karen weer oppassen. Om 10.00 zijn we lopend vertrokken naar Yaya dit is een half uurtje lopen. We merken wel dat de stoepen steeds beter worden, ze zijn namelijk al 6 maanden bezig om hier in de straat alle stoepen te verbeteren. Daarvoor worden alle putten opengelegd omdat ze opgehoogd moeten worden. Er ontstaan dus spontaan gapende gaten in de stoep waar je gemakkelijk in kan struikelen als je niet goed oplet. Ze leggen er ook geen plank of zo iets overheen, want dat wordt toch weer gejat. Goed uitkijken met lopen dus. Maar we moeten toegeven, de stukken die gedaan zijn en waar een putdeksel van beton op zit (die niet gejat wordt) zien er goed uit en lopen goed.
Bij de Yaya aangekomen hebben we een kop koffie gedronken bij de Java en zijn toen verder gelopen naar de Nakumatt prestige. Onderweg passeerden we nog een appartementencomplex in aanbouw. De bouwvakkers waren daar boven op het dak aan het werk met een temperatuur van boven de 30 graden. Ze waren bezig het blik aan het plaatsen op het dak. We hadden medelijden met ze, het schitterde erg, ze zouden levend verbranden.
Bij de Nakumatt Prestige hebben we een bus gepakt naar de Nakumatt Junction en daar hebben we boodschappen gedaan. Wel weer leuk om in de Nakumatt Junction te zijn waar we de weg weten.
Toen de bus maar weer gepakt naar huis, we wilden bij de Sippers gaan eten en hebben dat dus ook gedaan, haha.
Om 13.30 hebben we Leo gebeld of we opgehaald konden worden, Brendie moest daar namelijk de vloer nog inwassen en Nicole ging gezellig mee om te zwemmen en te internetten. Zwemmen is gelukt, internet niet. Geen verbinding, dus dan thuis maar weer.

Morgen hebben we een busje gehuurd van Ada.
We gaan namelijk een clip opnemen.
Brendie heeft nog steeds geen clip bij ‘Rond middernacht’ en Chantal die regisseuse is leek het wel leuk om die hier op te nemen.
We gaan dus morgen met het busje van Ada op pad met Brendie, Hugo en Chantal, Nicole en de kinderen en nog 3 mooie Keniaanse danseressen.
We weten nog niet precies waar we allemaal gaan opnemen, maar in ieder geval maken we een shot in het bekendste restaurant in Kenia ‘De Carnivore’.

Nicole en Brendie