Mamma en Pappa !!!!

Zaterdag hebben we de clip voor de cd single ‘Rond middernacht’ van Brendie opgenomen.
Chantal die regisseuse is in Nederland deed het camerawerk.

’s Morgens om 09.00 stond John alweer voor de deur. We hadden namelijk een busje van Ada gehuurd voor deze dag.
Alles ingepakt voor de dag en toen op naar het appartement van Chantal en Hugo dat in Westlands ligt. Gelukkig was het lekker rustig op de weg zodat we een beetje konden doorrijden. Nadat we Chantal en Hugo (en natuurlijk Baraka) hadden opgepikt gingen we op weg naar het theater waar we de danseressen moesten oppikken. Chantal had namelijk voor de achtergrond 3 goede danseressen geregeld.
Allereerst gingen we opnames maken bij het uitzichtpunt in het Uhurupark. Hier heb je een heel mooi uitzicht over citytown Nairobi.
We moesten heel erg uitkijken hier, want vrijdag waren hier gevechten uitgebroken.

De Keniaanse regering wil een mediawet accepteren die zeer nadelig is voor de radio/tv stations en kranten in Kenia.
Als de betreffende wet er door komt dan is het gedaan met het recht op vrije meningsuiting. Als de media dan iets zegt/schrijft wat de regering niet aan staat mag de regering zonder opgaaf van reden alles in beslag nemen of kort en klein slaan. Het hangt dus van Kibaki (president) af of de wet er door komt.
De laatste tijd worden er in de krant veel nadelige dingen over de regeringsambtenaren gepubliceerd, zoals de uitgaven van vluchten naar Europa en de USA, deze uitgaven zijn uitzonderlijk hoog. Ook werden de inkomsten van de hogere ambtenaren gepubliceerd, de Keniaanse regering is één van de best betaalde regeringen in de wereld, dat zegt wat.
En dit alles terwijl er zoveel armoede is en vele mensen de tax niet kunnen betalen.

Al na een kwartier filmen kwam er iemand naar Chantal toe, wat ze aan het doen was. “Een filmpje voor thuis aan het maken”, zei ze. Het was de parkbeheerder van het park en hij wilde geld zien voor wat we aan het doen waren, wel ksh 2500. Dit wisten we af te dingen naar ksh 500 en later naar ksh 200, uiteindelijk hebben we maar ksh 190 gegeven en snel deze opnames af gemaakt
Daarna zijn we met zijn alleen de bus weer in gegaan, op weg naar Kibera.
Kibera is één van de sloppenwijken in Nairobi die richting Karen ligt. John wist een mooie plek waar we opnames konden maken.
We stopten een 300 meter van de rand van Kibera maar voelden ons toch niet helemaal veilig.
Daarom daar opnames gemaakt zonder de danseressen en alleen met Brendie. Nou ja alleen? Na een paar minuten stonden er ineens veel kinderen om Brendie heen die een beetje meeswingde en er kwamen er steeds meer bij. Ook stopten er auto’s om te kijken wat we aan het doen waren, maar die reden gelukkig na een paar minuten weer door.
We wilden de kinderen wat geven zodat ze niet het gevoel zouden hebben dat we ze in de steek lieten, maar we hadden maar 1 zakje chips bij ons. Dat werd moeilijk. Chantal loste het op door ipv de chips te verstrooien het zakje aan 1 jongetje te geven die vervolgens de hele meute op zich kreeg (letterlijk). Goede actie Chantal, haha.
Daarna verder naar de Ngong Hills, hier heb je een prachtig uitzicht over de omgeving van Nairobi. De Ngong Hills liggen nog achter Karen een buitenwijk van Nairobi.
Hier ook weer prachtige opnames gemaakt van Brendie met de danseressen.
Nicole en Hugo hebben ondertussen op de kinderen gepast, foto’s genomen en een mooi plekje op de berg gezocht om lekker even te rusten.

Na de Ngong Hills was het op naar de stamkroeg van Brendie, daar wilden we de laatste opnames gaan doen. Het was voor de andere gasten wel raar om ineens een Nederlands gezongen liedje te horen, maar niemand keek echt afwijzend, dus viel wel in de smaak.

Toen alle opnames gedaan waren was er eindelijk tijd voor ontspanning. We zijn met zijn allen nog leuk gezellig wat gaan eten en drinken bij de Sippers totdat uiteindelijk de kinderen zo moe waren dat ze in slaap vielen, toen maar gauw naar huis.
Chantal gaat de clip thuis monteren, we zijn benieuwd.

Zondag.
Leo is jarig.
Vanmiddag gaan we zwemmen en BBQ-en bij Leo en Anneke.
Door de drukte van deze week en zaterdag zijn we vergeten een cadeau te kopen, wat nu.
Op naar het winkelcentrum hier in Hurlingham om wat leuks te kopen.
Maar tot onze verbazing zijn alle winkeltjes dicht, zelfs de supermarkt, wat nu.
Brendie is naar de pomp gelopen (letterlijk) om te kijken wat ze daar hebben. Daar stonden gelukkig flessen wijn, die hebben we dus dan ook maar meegenomen.
Om 16.00 zijn we vertrokken, David die nu onze vaste chauffeur is bracht ons weg.
We hebben met de kinderen gezwommen en daarna nog even lekker in de zon gezeten.
Chantal en Hugo waren er ook, lang niet gezien, haha.
Verder was het druk op de BBQ, er waren veel bekenden van Leo en Anneke.
Amber heeft nog even het voorstukje voor Brendie zijn nieuwe clip ingesproken.
Halverwege de avond kregen we een sms van Mwenda (advocaat) dat hij verhinderd was en dat hij maandagochtend zou komen voor papieren te laten ondertekenen.

Maandag.
Vandaag DE grote dag.
Zouden we het vandaag eindelijk helen, zouden we eindelijk goedgekeurd worden door de rechter als vader en moeder van Clay en Alice.
Voor ons gevoel zijn we dat allang, en het wordt tijd dat de rechter dat met ons eens is.
Om 07.00 stond Mwenda op de stoep om papieren te laten ondertekenen die schijnbaar ook nog belangrijk waren. Hij vertelde ons dat we echt heel dicht bij de uitspraak zaten, maar hij durfde verder ook geen uitspraken meer te doen.
We hadden verwacht dat ook wij vandaag mee moesten naar de rechtbank, maar volgens Mwenda was dat niet meer nodig omdat de rechter ons vorige week al had gezien, dit laatste wasmaar een formaliteit.
Ook kon hij ons niet vertellen wanneer hij aan de beurt was, de rechter had namelijk vandaag een drukke agenda.
Vanaf 09.00 tot 12.10 hebben we in spanning gezeten.
Zou het hem vandaag lukken? En zou de rechter weer iets vinden wat niet goed was? Wanneer belt ie?
En ja hoor om 12.10 kwam de verlossende sms: We have got it. Good Afternoon.
We konden het niet geloven, bedoelde hij dat we erdoor waren? Eindelijk? We hebben elkaar eens even goed aangekeken. Nu zijn het echt officieel onze kinderen en kan niemand ze meer afpakken, terugnemen of opeisen. Ze horen bij ons!!!
Meteen een sms verstuurd naar de familie in Nederland en de vrienden hier in Nairobi.
De telefoon bleef gaan met berichten ontvangen van felicitaties.
Na een half uur hebben we het ook even kort op waarbenjij gezet, zodat de mensen in Nederland die in spanning zaten het ook wisten.
Nou dat er mensen meeleefden hebben we gemerkt. Na 10 minuten stond de eerste reactie er al op (dank je Erik).
Ook werden we veel gebeld, zelfs vanuit Nederland.
Iedereen bedankt voor de vele hartverwarmende reacties.

Mwenda was net bij ons om de adoptiepapieren te brengen.
Normaal duurt het 3 dagen vanaf de courtdatum om dat adoptiepapier in handen te krijgen. Dat hij het op dezelfde dag geregeld krijgt is een goed teken.
Morgen gaat hij achter de paspoorten van de kinderen aan en we hopen die dan vrijdag te mogen ontvangen en anders uiterlijk maandag zodat we dinsdag naar de ambassade kunnen en eventueel dan volgende week dinsdagnacht kunnen vliegen.
Morgen eerst de ambassade maar eens bellen.

Brendie en Nicole