Bedankt

Iedereen die een reactie heeft geschreven in dit dagboek: Heel erg bedankt.
We hebben zoveel reacties gekregen, 38 in totaal over 2 dagen, gewoon overweldigend.
We hadden niet verwacht dat zoveel mensen ons dagboek zouden lezen, maar dus wel. De pagevieuws vlogen omhoog en we hadden de laatste dagen 500 pagevieuws per dag. Dit betekent dat veel mensen inloggen op ons dagboek.

Wij zelf zijn ook een beetje overdonderd van het goede nieuws.
Kunnen we nu echt naar huis? Kunnen we kerst vieren met de mensen waar we van houden en die ons zo gesteund hebben dit halve jaar?
Langzaam begint de waarheid tot ons door te dringen, we hebben nog maar een week in Nairobi en we hebben nog zoveel te doen!
Brendie moet nog wat werk bij Leo doen. We moeten nog naar Celine en Wout om het huis te bekijken. We willen nog naar beide ziekenhuizen (Thika en Nyeri) waar de kinderen geboren zijn. Vooral belangrijk en minder leuk is dat we afscheid moeten gaan nemen van de mensen die hier wonen, die ons dit halve jaar geweldig hebben geholpen ons thuis te voelen in dit speciale land.
Genoeg te doen dus.

Dinsdag
Vanmorgen naar Mwenda de advocaat geweest om geld te brengen voor de paspoorten.
We hadden gisteren een sms van hem gehad of we dat vast aan hem konden betalen.
In de sms stond een bedrag van Ksh 30.000 per paspoort.
Wij vanmorgen dus met Ksh 60.000 op zak naar zijn kantoor om te betalen.
Daar aangekomen gaven we hem de dikke envelop met het geld, de grootste coupure is hier namelijk Ksh1000
Wat moet ik hiermee? Zei Mwenda, dit is veel te veel !!
Bleek dat hij zich 1 nul vergist had, hij had maar Ksh 3000 per paspoort nodig.
Alweer een meevaller, maar nu hebben we wel ineens veel geld in huis zo vlak voordat we vertrekken. Niet echt handig.
Op de terugweg hebben we in de stad nieuwe schoenen voor Alice gekocht, van die piep schoenen. We kunnen nu precies horen waar ze loopt, piep piep. We gaan er morgen een paar voor Clay kopen, ook wel makkelijk als we altijd horen wat die uitvreet.

Morgen gaat Brendie bij Leo afkitten, om 09.00 wordt hij opgepikt door Dominic. Het huis van Leo is vlak bij de Nederlandse Ambassade, dus daar gaan we dan eerst even een bezoekje brengen.

Woensdag,
Vanmorgen om 09.00 opgepikt door een driver van Leo. Het was namelijk de bedoeling dat Brendie bij Leo de badkamer ging afkitten.
Vlak bij het huis van Leo is de Nederlandse ambassade, daar hebben we de driver eerst laten stoppen omdat we een paar vragen hadden.
Ambassade binnen gegaan, horen we ineens een heel bekende stem, waren Chantal en Hugo ook daar om het visum voor hun zoontje Baraka te regelen. Wat een toeval.
Omdat we maar een simpele vraag hadden zijn we tussendoor geholpen, we wilden alleen weten of als we vrijdag de paspoorten krijgen of we dan de 22e kunnen vliegen.
De medewerkster van de ambassade verzekerde ons dat het geen enkel probleem was, indien we maar de juiste papieren mee namen naar de ambassade.
Ondertussen waren Chantal en Hugo ook klaar, ze miste nog 1 document, die moest gelegaliseerd worden en dat was waarschijnlijk de advocaat vergeten.

Daarna door naar Leo waar bleek dat de loodgieter nog steeds niet klaar was en dat Brendie dus voor niets was gekomen, vrijdag maar weer heen dus.
Na even ge-internet te hebben en ge-chat met Rolinda zijn we weer netjes thuisgebracht door Dominic. Brendie heeft zijn schoenen voor de court aan Dominic gegeven die er heel blij mee was. Brendie was heel blij dat hij ze kwijt was, hij had er namelijk met de laatste court 5 blaren aan over gehouden.

Vanmiddag naar Yaya gelopen (20 minuten) met de kinderen in de buggy.
Daar kerstfoto’s gemaakt met de kinderen.
Alice liep zo naar de kerstman toe, maar Clay wilde er voor geen goud heen en was zelfs niet te lokken met een cadeau. Alleen goed vastgehouden door Brendie wilde hij vlak bij de kerstman op Brendie zijn schoot zitten, maar niet bij de kerstman. Alice had er geen probleem mee en zat heerlijk rustig op de schoot bij de kerstman met zijn baard te spelen.
Na een paar foto’s te hebben gemaakt kreeg Alice een cadeautje, nou die wilde Clay ook wel alleen….. hij durfde hem niet te gaan halen. Tja, dan heb je een probleem als kind. Uiteindelijk heeft hij met lange vooruitgestrekte armen het cadeau gehaald en is daarna weer snel weg gerent. De held!!
Clay had een vrachtautootje en Alice een spaarpotje in de vorm van een fototoestel.
We dachten dat het vrachtautootje wel het populairste zou worden bij ze, maar helemaal fout gedacht weer. Het spaarpotje kan je openklappen en daar dan luchtsnoepjes uit halen en uitdelen.
Verder onze dagelijkse boodschapjes gedaan en met de kinderen gespeeld.
De huisbaas nog even gemeld dat we echt de 22e vertrekken.

Morgen gaan we naar Thika waar Alice geboren is en Nyeri waar Clay geboren is.
Beide zijn in een ziekenhuis geboren, daar willen we dus nog even foto’s nemen. Ook willen we langs het kindertehuis in Nyeri waar ze beide hebben gezeten.

Brendie en Nicole