De HIV uitslag

Zaterdag morgen,

Omstreeks 10.00 moesten we in het ziekenhuis zijn om de brief van de second opinion op te halen en tevens de uitslag van de HIV test.
Met de Keniaanse tijden rekening gehouden stapten we 10.15 het ziekenhuis binnen. Jullie moeten hierbij niet denken aan een ziekenhuis zoals in Nederland, maar meer aan een aantal aan elkaar geschakelde kantoren van de jaren vijftig wat al honderd maal geschilderd is. Het lab waar de bloed afgenomen werd was meer een bezemkast als een plek om bloed af te nemen en het laboratorium is even groot als onze douche thuis (kleine douche).

De dokter was er nog niet, we moesten maar even wachten. Na een 20 minuten wachten is Nicole naar de balie gegaan om te vragen of ze ons konden bellen als de dokter er was, geen probleem!.
We zijn toen naar Benjamin vertrokken waar we wachtte op het telefoontje van de secretaresse van de dokter.
Dat telefoontje kwam om 11.15.
Wij weer in de auto met zijn vieren om de spullen op te halen, bleek dat Nicole weer een gesprek moest met de dokter. De dokter legde eerst uit waarom ze te laat was. Haar auto is kapot en ze moest een taxi bellen. Tja die was al een week kapot en zo heb je elke dag een smoes om te laat te komen, die houden we erin!.

Nicole leefde natuurlijk zeer met de dokter en haar auto mee(hmm), maar liever wilde ze de uitslag van de HIV test weten. Die was namelijk zeer belangrijk voor ons. Niet dat het ons veel uitmaakte, maar in de adoptie procedure kan het voor strubbelingen zorgen.
De uitslag was NEGATIVE !! Jippie!!
Tevens had de dokter een second opinion gemaakt (gewoon facts overgeschreven uit het New Life rapport). Het enige wat ze bij Benjamin had gedaan is even aan de buik gevoeld en dat was meer 1 kneepje als echt voelen.
Maar ja, we waren allang blij dat we een rapport hadden en dat gingen we vieren.

Het was inmiddels al 12.00 en we zijn dus direct door gegaan naar het hotel. We hadden Clay en Alice belooft om te gaan zwemmen. Eerst dus gezwommen met zijn vieren, daarna simpele lunch en toen weer op naar Benjamin.

Om 14.00 waren we bij Benjamin. Gabriël de manager was er ook, hij loodste ons dan ook na Clay en Alice verwelkomd te hebben onmiddellijk naar zijn kantoor om de benodigde papieren te regelen.
Tevens zegde hij ons toe dat we Benjamin zondag mee mochten nemen, we kregen een pleegovereenkomst met de datum van zondag erop.
Tevens liet hij ons foto’s zien van Benjamin van vroeger, maar ook van Clay en Alice van vroeger, vooral Clay en Alice vonden dat super interessant.

Zondag,
De dag is aangebroken dat we Benjamin mee mogen nemen, spannend hoor.
Om 09.30 vertrokken we ingeladen naar New Life Home om hem op te halen. Ze hadden hem nog niet klaar gemaakt voor vertrek. De verzorgsters waren nog druk met het voeden van de baby’s met als gevolg dat Nicole er ook een paar in de handen gedrukt kreeg.
Na een half uur waren we het wel een beetje zat, Clay en Alice begonnen een beetjes ruzie te krijgen met de kinderen van het weeshuis en je kon merken dat de kinderen van het weeshuis ook onrustiger waren als normaal. Misschien voelde ze wat aan?

Een verzorgster is Benjamin gaan klaar maken voor vertrek, samen met Clay en Alice heeft ze hem onze kleertjes aan gedaan.
Daarna dikke knuffels en op naar Nairobi!!

Vanaf dat we in de auto zaten heeft Benjamin zitten gillen, en niet zo zachtjes ook. Een kwartier hebben we het aangehoord en toen heeft Nicole hem maar tussen Clay en Alice in gezet, waarna het gehuil meteen stopte. Zou Clay dan toch een kalmeren effect op hem hebben? Misschien toch de huidskleur? Na een half uurtje leek het erop dat Benjamin in slaap zou vallen, Nicole is toen achterin naast Clay gaan zitten met Benjamin op schoot, na een poosje leek Benjamin dat te accepteren en viel hij in slaap. Vanaf het moment dat hij weer wakker werd was het goed tussen hem en Nicole.

De reis naar huis ging sneller als de heenreis, we hebben er 2,5 uur over gedaan met Tom-Tom. Nog netjes met al die gaten in de weg. Leo en Anneke waren niet thuis toen we bij hun huis aan kwamen, maar omdat het zo warm was zijn we maar meteen met zijn allen gaan zwemmen.

Het gaat goed met Benjamin, hij heeft Clay en Nicole nu geaccepteerd in zijn leven, nu de andere nog.
We hebben besloten hem Benji te gaan noemen, zo noemden de verzorgsters in New Life Home hem ook altijd.

Brendie en Nicole