Het verjaardagsfeestje van Clay

Zondag, eindelijk het was zover, we gingen Clay zijn verjaardag vieren.
Een paar dagen geleden begonnen de vragen weer; wanneer gaan we mijn verjaardag vieren en mag ik dan op de tafel staan?
Nog een paar nachtjes slapen Clay en dan gaan we je verjaardag vieren tot aan gisteren toen was het ineens, Ja Clay nog 1 nachtje slapen en dan ben je jarig.

Vanmorgen was het dus spannend opstaan, Clay was jarig (eigenlijk 8 november) en we gingen met opa en oma Kenia boodschappen doen, dat was helemaal spannend!
Om half elf stonden we bij opa en oma voor de deur, we waren er helemaal klaar voor.
Met opa en oma boodschappen doen betekend niet even snel naar de supermarkt en dan klaar! Nee, eerst naar de supermarkt op de Valley Arcade, want dat zijn zulke leuke Indiërs, daarna in de auto naar ABC (Westlands, 15 minuten rijden), daar eerst naar de groenteman want dat is een goede groenteman (echt waar!), dan daar weer naar een supermarkt halen wat ze bij de andere niet hebben en dan op naar de slager om het vlees voor de barbecue te halen. Al met al zijn we dan 2 uur onderweg, heel druk maar ook zeker super gezellig, omdat al die mensen van die winkels ons nu ook kennen en ons hartelijk verwelkomen.

Na het boodschappen hebben we geluncht bij opa en oma, Benji op bed gelegd en daarna is Nicole even naar huis getoerd om de laatste spullen op te halen voor het feestje van Clay.
Om 16.00 zou het feestje beginnen, maar het was maar goed dat iedereen te laat was want om 16.00 kwam er ineens een hoosbui niet normaal meer. Gelukkig duren die buien hier in Kenia maar even en inderdaad na 10 minuten was het weer droog en kwam de zon er weer voorzichtig door.
Het springkussen kon weer opgeblazen worden en van ons mochten de kindjes, met natuurlijk de ouders, komen.

Gelukkig kwamen al gauw de eerste kinderen en ouders binnen en al snel was het en lawaai van jewelste en gezellig druk. De kinderen vermaakte zich super op het springkussen en op de trampoline die nog steeds bij Leo en Anneke in de tuin staat.
Vlak voor het eten was het zover, Clay mocht op tafel staan en gingen we happy birthday zingen, super trots was Clay, dat vind hij geweldig en wat wordt hij trouwens al groot.

Leo had al het vlees gebarbecued, Nicole de salades gemaakt en Robby (bevriende Amerikaan) was van de patat. Al dit lekkere eten hadden we in de keuken uitgestald als een buffet en nadat de ouders de kinderen hadden voorzien van patat en worst (of kip) konden we aanvallen! Zoals meestal was het eten lekker. Na het eten was het marshmallows op een stokje prikken voor de kinderen en verwarmen op de nog nagloeiende barbecue, heerlijk vonden ze dat. Alice stak er telkens 1 op haar stokje en at hem zonder te verwarmen op, die slimmerd.

Na de marshmallows was er tenslotte nog ijs met de 4 kaarsjes erop die Clay mocht uitblazen, mocht ie alweer boven op de tafel staan en weer werd er gezongen voor hem, de dag van zijn leven!

Na het ijs was het al 20.15 en was het tijd om naar huis te gaan. De meeste kindjes moeten morgen weer naar school en moeten dus eigenlijk op tijd naar bed.

Toen iedereen weg was ging ook bij Benji het licht uit, hij kon van vermoeidheid bijna niet ophouden met huilen en jammeren totdat hij uiteindelijk bij Nicole in de armen in slaap viel.
Thuis gekomen eerst de kinderen in bed gestopt want ook Clay en Alice waren natuurlijk doodop na zo’n spannende dag.
Morgen gaan we de rest van de kado’s ophalen bij opa en oma, Clay is namelijk geweldig verwend en heeft veel speelgoed gekregen waarvan de meeste auto’s waren maar dat is goed aan hem besteed!

We zijn snel naar huis gegaan omdat Benji zo jengelig was en duidelijk en heel snel naar bed moest.

Groeten Brendie en Nicole