Feestje???

Jullie denken allemaal dat we hier een half jaar niets aan het doen zijn, maar niets is minder waar, we zijn heel erg druk hier in Nairobi, we gaan van het ene feestje naar het andere feestje en daar kan je héél druk mee zijn, hier een update van de laatste dagen:

Zaterdag: Dag van de kroeg.
Verslag van Brendie:
Ik had Marcel en Jacob overgehaald om naar de kroeg te gaan met zijn Keniaanse vrienden in de Dagoretticorner.
Om 16.00 stond de taxi (Francis) voor de deur om ons weg te brengen naar de Garden bar, dit was ook voor mij de eerste keer dat ik naar die bar ging, maar ja mijn vrienden Robert en Albert zaten er al dus gingen wij er ook maar heen, het was wel 1 kilometer rijden, pfff.
Na 1 biertje hebben we besloten om toch maar naar onze stamkroeg in de Dagoretticorner te gaan omdat het bier in de Garden bar toch wel een beetje lauw was. Dat lauw maakt voor de Kenianen niet uit, die drinken meestal lauw bier, maar wij Europeanen houden toch echt wel van een lekker koud biertje!
Na het nuttigen van de nodige biertjes met Marcel, Jacob en mijn vrienden hebben we besloten om gebakken g eit te bestellen. Ik had dat al wel vaker gehad hier maar Marcel en Jacob hadden dat nog nooit gehad en waren er eerlijk gezegd een beetje huiverig voor. Een kwart geit kost ongeveer 6 euro en dat was zo op omdat we inmiddels wel met een man of 10 aan de tafel zaten.
Jacob vond de geit wel heel lekker en bleef maar steeds geit bestellen als het weer op was. Na 1,5 geit met zijn allen te hebben opgegeten kon de kok geen gebakken geit meer leveren, het was op. Ja dat maken ze niet vaak mee in de Dagoretticorner dat er 1,5 gebakken geit op een avond doorheen gaat.
Rond 22.00 ben ik Marcel en Jacob in een taxi gestapt en weer naar huis gereden.
Het was in mijn ogen een zeer geslaagde avond, en zeker voor de Kenianen die bij ons aan de tafel zaten, die hadden hun buikjes mooi gratis en lekker vol.

Zondag:
Vandaag hebben we feest, het bestuur van Stichting Afrika komt op bezoek in Kenia.
Het feest begon om 13.00 en was in het Jolly Roger Theme Park in Karen. We hadden afgesproken met Margriet/ Jacob en Marl;ies/Marcel om er samen heen te gaan. Om 12.30 was het verzamelen. Omdat ze niet helemaal het vertrouwen hadden dat er 6 volwassenen, 5 kinderen en 2 wandelwagens in onze auto zou passen hadden ze op het laatste moment toch nog een taxi gebeld.
Op naar Jolly Rogers Theme Park.
Eenmaal aangekomen bleek het een park te zijn vol met springkussens, glijbaan en zwembad. Het park was speciaal gericht op kinderen en inderdaad hebben ook onze kinderen zich super best vermaakt.
Na een tijdje kwamen er steeds meer adoptieouders, wel heel gezellig zo allemaal bij elkaar, we hebben veel andere mensen leren kennen en ervaringen uitgewisseld, tja iedereen ervaart dingen weer anders. Ook de 2 stellen die we al hadden ontmoet tijdens ons afreisgesprek in Nederland bij Stichting Afrika waren er. Zeer leuk om ze weer te spreken.
Om 16.00 was het afgelopen en zijn we met 6 volwassenen, 5 kinderen en 2 wandelwagens in onze auto gestapt en op weg naar huis gegaan, ja het paste er allemaal in!
Thuis netjes iedereen bij huis afgezet en wij door naar opa en oma Kenia (Leo en Anneke) om lekker lamsbout te eten.
Bij Leo en Anneke was er een gezellig clubje bij elkaar, Andrew en Joy waren er met een vriend uit Australië en natuurlijk Ada was er weer. Hoewel de kinderen vrij duidelijk aanwezig warenwas het toch heel gezellig.

Maandag:
Clay moest weer naar school, op tijd op dus.
Brendie heeft Clay weg gebracht en Nicole is samen met Alice en Benji (die nog sliep) thuis gebleven.
Nadat Brendie weer thuis was zijn we met zijn allen boodschappen gaan doen en hebben we roze nagellak voor Alice gekocht, ze was gewoon al trots dat ze een potje nagellak had, dan zat het nog niet eens op haar nagels.
Nicole had beloofd, dat zodra pappa Clay op ging halen, Nicole de nagels van Alice ging lakken, zo gezegd zo gedaan. Wat was Alice trots, ze liet het aan iedereen die ze maar zag zien.
’s Middags werd het mooi weer en zijn we met zijn allen in het zwembad gaan zwemmen totdat er om 16.30 bewolking aan kwam.
Toen de kinderen om 19.00 op bed lagen belde Marcel, of hij bij ons even mocht internetten, zijn internet ligt er al vanaf vorige week donderdag uit. Natuurlijk mocht dat. Maar Marcel bleef plakken en toen hij uiteindelijk na 1,5 uur nog niet thuis was kwam zijn vrouw Marlies eraan met de babyfoon en een fles(lees pak) wijn.
Om 01.30 zijn ze na een gezellige avond weer naar huis gegaan.

Nicole en Brendie