Court

11 februari, court dag en de verjaardag van Benji.
Donderdag avond hebben we onze ‘nette’ kleren gecheckt en de kleren van de kinderen klaar gelegd, ook zij moesten er natuurlijk op en top uitzien voor de 1e rechtszaak.
Op tijd opgestaan en allemaal aangekleed. Tonnie bleef thuis, even een ochtendje rust voor hem.
Waweru kwam ons om 07.15 al ophalen omdat het rond half 8 al heel erg druk wordt op de weg naar de rechtbank. Om 08.00 heeft hij ons afgezet bij de Java in de stad om een kop koffie ter drinken. De Java is 2 minuten lopen van de rechtbank en sommige adoptiestellen hebben nog een herinnering bij deze tent.
Benji was al super vervelend en werd dat nog erger bij de Java dus zijn we om 08.30 op weg gegaan naar de rechtbank.
We konden gelukkig al naar binnen en zijn naar de plek gelopen waar we 2 jaar geleden ook de rechtszaken hadden. Na 10 minuten kwam Mwenda de advocaat lachend aanlopen. Hij vroeg wat we hier deden en vertelde dat de adoptie rechtszaken tegenwoordig helemaal boven in de rechtbank plaats vonden, haha.
Wij snel ons boeltje ingepakt en gauw met hem meegelopen naar de juiste wacht gang. Daar waren inderdaad meer mensen met kinderen aanwezig waaronder 2 Zweedse adoptie stellen.
We zouden nummer 7 zijn, dat betekend de 2e zitting.
Nicole had een kleed meegenomen en speelgoed voor de kinderen, gelukkig vermaakten de oudste 2 zich er goed mee en bleven ze zo rustig, maar Benji……….. Die haalde alles uit de kast om ook maar een beetje vervelend te zijn. Keziah onze Guardian moest er wel om lachen en hielp ons gelukkig een beetje om Benji in de gaten te houden.

Op dit moment is alleen de mannelijke rechter aanwezig en die heeft zittingen met een heel stel tegelijk. Wanneer je je naam hoort moet je naar voren komen.
Na een uur mochten ook wij naar binnen met 5 andere stellen.
Eerst waren Kenianen aan de beurt, Alice en Clay waren toen al moeilijk te houden. Daarna was er een Zweeds stel aan de beurt en bij hen ging Benji ook wel zo hard gillen dat Nicole hem mee moest nemen naar het raam om af te leiden, auto’s kijken. De mensen om ons heen grinnikten een beetje en keken ons verbaast aan. Tja… het blijft een kind toch?
Daarna waren wij aan de beurt.
De rechter vroeg hoe we heten, we vertelden hem onze naam en toen keek hij op: Wie van al die kinderen is Benjamin? Vroeg hij. Daar moesten iedereen wel om lachen want Clay en Alice stonden natuurlijk weer met de neus vooraan terwijl Benji bij een advocaat op de papieren aan het tekenen was. We haalden Benji naar voren en legden uit dat we Clay en Alice 2 jaar geleden uit Kenia geadopteerd hadden. Daarna vroeg hij aan Clay: What is your name? En Clay antwoordde perfect: Clay! Waarna Alice meteen haar naam noemde en meteen maar vermelde dat ze op dansles zit, waarna Clay vertelde dat hij op voetbal zat en pappa ook. Maar natuurlijk vertelden ze het allemaal in perfect Nederlands waardoor de rechter er niets van begreep. Nicole heeft het maar snel vertaald voor hem, waardoor de menigte in de rechtszaal weer even moest grinniken.
Benji zat ondertussen al bijna bij de rechter op schoot, tenminste hij was druk bezig met tegen de rechter zijn stoel op te klimmen, maar de rechter deed alsof hij niets merkte en ging verder met de zitting.Het zweet brak ons uit.
Keziah werd nog even een paar dingen gevraagd over ons en daarna vermelde de rechter dat ze was goedgekeurd als onze guardian waarna we konden vertrekken.

In de gang moest Keziah hartelijk lachen om het feit dat Benji tegen de stoel van de rechter aan het klimmen was. Ook de advocaat moest er om lachen en wij uiteindelijk ook.
Little Angels kwam naar ons toegesneld dat we zo snel mogelijk met Little Angels contact op moesten nemen omdat onze papieren niet in orde zijn, maandag gaan we bellen.
Toen we de rechtbank uit liepen was Benji ineens super rustig en zat gewoon lekker op de arm van Nicole te kijken naar de mensen om hen heen. Dat zal je net zien, op het moment dat hij rustig moet zijn is hij het natuurlijk niet.

We hebben Keziah en de advocaat gedag gezegd en hebben een taxi naar huis genomen waar we eerst een kop koffie hebben genomen om bij te komen.
Daarna lekker met zijn zessen (Tonnie ook) naar de Java geweest om te lunchen voor Benji zijn verjaardag, daarna boodschappen gedaan en op naar oma en opa.
Bij oma en opa nog lekker gezwommen. Alice is voor het eerst alleen van de duikplank afgesprongen zonder bandjes, knap hoor.
We hadden nog taart, maar omdat opa problemen had op de zaak was hij laat thuis voor de taart en hebben we hem alleen even gesproken. We hebben 2 stukjes taart achter gelaten.
Daarna naar huis taart eten en de kinderen naar bed. Die hadden wel weer genoeg mee gemaakt deze dag.

Zondagmorgen vertrekken we naar de Masai Mara.

Brendie en Nicole