Een week vol met afspraken

Er is alweer een week voorbij gegaan sinds onze vorige update.
Er is deze week helaas niet zo heel veel te vertellen, natuurlijk is Keziah onze guardian weer langs geweest en dat is altijd weer heel gezellig en leerzaam.
Zaterdag hadden we 17 jarig bestaan van New Life home wat heel gezellig was. Natuurlijk waren er meer adoptie ouders en hebben we lekker met hen gekletst. Ook kwamen we een adoptiemoeder van 2008 tegen die toevallig op vakantie in Nairobi is, ook heel verassend en gezellig.
Er was wat te drinken en ook wat te eten voor iedereen.
New Life home is 17 jaar geleden opgezet door de familie Beckham uit de USA, ze wonen nog altijd achter de hoofdvestiging van New Life Home Nairobi. Onze 3 kinderen komen uit Satelliet home Nyeri. http://www.newlifehometrust.org/kilimani.html
Na een uurtje kwam Gabriel binnen lopen samen met een paar verzorgsters en een bewaker/tuinman. Gabriel is de manager van afdeling Nyeri en hij herkende ons meteen. Hij verwonderde zich dat Benji zo was gegroeid en nam hem van ons over. Dat was met Clay 2 jaar geleden echt niet mogelijk. Ook Clay kwam op Gabriel afrennen, Clay herkende hem nog van dat we Benji kwamen ophalen en hij mag Gabriel graag.
Rond 13.00 zijn we richting huis gegaan en ’s middags hebben de kinderen lekker gespeeld.

Zondag rustdag?
Nou geen rust hier in huis hoor. Gewoon om 07.00 op omdat de kinderen dan wakker zijn.
Brendie was zaterdagavond weer wezen stappen en die hebben we dan ook even laten liggen.
Om 15.30 zijn we richting opa en oma gegaan, konden de kinderen nog even zwemmen. Op een moment dat we even niet oplette probeerde Clay Alice te verdrinken door haar aan d’r haar onder water te trekken. Gelukkig kon ze zich los vechten en kwam ze proestend boven. Dat was wel even schrikken. Goede waarschuwing voor ons: Blijven opletten!!

Maandag moesten de kinderen gelukkig weer naar school en hadden wij een afspraak bij het Children departement (Raad van kinderbescherming). Benji mocht niet mee, die ging dus naar Karin (mamma van Dedan). Karin heeft alles uit de kast moeten trekken om Benji stil te krijgen, want op het moment dat Brendie vertrok begon hij me toch te krijsen!! Na een half uurtje was Benji gelukkig weer stil, maar wel heel dwars vertelde Karin achteraf.
Een taxi bracht ons naar het Children department, we hadden een afspraak om 13.45.
Allereerst kwam de taxi een kwartier te laat bij ons appartement aan, daarna bracht hij ons naar het verkeerde Children Department. Gelukkig wezen ze daar ons waar we wel moesten zijn, we hadden nog 3 minuten. Naar de overkant van de weg, een grote parkeerplaats oversteken. In het juiste gebouw naar binnen gegaan en daar de lift gezocht. Ja, die zagen we wel maar dan moesten we buitenom lopen naar een andere ingang. Dit gedaan en bij de lift aangekomen heeft Brendie toch maar eerst even aan de bewaker gevraagd of dit de lift naar het Children Departement was, je weet maar nooit in Kenia. En inderdaad, na navragen van de bewaker bleek dat we een hele andere ingang moesten hebben, we waren ondertussen al 7 minuten te laat.
We moesten de hoek om en de ingang na de bank nemen. Die hebben we uiteindelijk gevonden en met een grote twijfel zijn we de lift ingestapt op naar de 6e verdieping.
Toen we daar aankwamen zagen we alleen een grote gang met alleen maar deuren, geen receptie waar we ons kon melden. Daarom de gang maar ingelopen op goed geluk. En dat hadden we: Alex (die ons moest interviewen) kwam net een deur uitlopen en herkende ons gelukkig van de vorige keer (2 jaar geleden). Hij leidde ons naar het juiste kantoor en liep de deur uit om nog wat te regelen. Let op, inmiddels waren we 15 minuten te laat en meneer moest nog even wat regelen.
Gelukkig hoefden we niet het hele gesprek opnieuw te doen (je moet je opleiding incl. jaartallen opgeven en alles vertellen over je leven in Nederland), maar nam hij het rapport van de vorige keer erbij en keek alleen wat er veranderd was in de laatste 2 jaar.
Halverwege het gesprek vraagt hij ineens of we hem kunnen excuseren, hij moet even wat uit een auto halen. Omdat deze man je kan maken en breken bij de adoptie hadden wij ‘natuurlijk’ geen bezwaar, haha. 20 Minuten later komt hij weer terug en gaat gewoon verder met het interview en een half uur later zijn we klaar. Hij komt morgen ons appartement checken om 15.00 want dan komen Clay en Alice uit school.
Het is ondertussen 15.30 en we nemen een taxi naar huis om Karin die de kinderen van school had gehaald te bevrijden.

Dinsdag, de schoonmaakster komt gelukkig zodat het huis lekker schoon is als Alex komt.
Brendie gaat die dag naar Leo en Anneke in verband met de verbouwing van de studio en gaat om 14.30 richting school om de kinderen op te halen.
Om 14.50 gaat Nicole nog even snel een was ophangen buiten het appartement en als ze terug komt gaat de telefoon, het is Mwenda, waar we zijn? Gewoon thuis antwoord ik. Nou, Alex staat voor je deur, zegt Mwenda. Doe maar gauw open!
Nicole doet de deur open en daar staat inderdaad Alex te wachten, hmm geen goede beurt van ons. Nicole legt hem uit dat ze even de was aan het doen was en de bel niet hoorde. Hij neemt het luchtig op, maar Nicole voelt zijn irritatie. Ja, wij kunnen er toch niets aan doen dat hij 5 minuten te vroeg is, dat is heel on-Keniaans.
Daarom de man wat drinken gegeven en alvast foto’s van thuis in Nederland laten zien. Die foto’s bevallen hem wel, het zijn vooral foto’s van Clay en Alice die zich opperbest vermaken.
Om 15.10 komt Brendie thuis en is het huis gelijk goed en duidelijk gevuld. We beloven de kinderen sinas als ze lief zijn en gelijk beginnen ze beide te knuffelen en hangen. Ik denk dat we de sinas maar erin houden voor de rechtbank, haha.
Hij vraagt ons nog hoe Benji aan de plek op de lip komt. Die plek komt er omdat Benji denkt dat hij net zo goed handstand kan doen als Clay en vervolgens door zijn armen zakt. Daar krijg je een tand door de lip van.
Na een half uur gaat Alex weg, volgens ons wel tevreden omdat Clay en Alice zich prima hebben gedragen. Meteen krijgen de kinderen hun sinas en daarna is er gelijk weer lawaai in de keet.
’s Avonds hebben we stamppot Keniaanse spinazie gegeten met een heerlijke HEMA worst.

Woensdag, Het heeft vannacht zich geomweerd en hard geregend. Het is koud ’s morgens, iedereen dus een trui aan.
Eveline komt om 10.00 voor een gesprek. Eveline is van de Little Angels Network en moet verplicht een paar keer komen om (ook) een rapport te schrijven voor de rechtbank. Ze stelt de verplichte vragen en kijkt of het goed gaat met Benji.
Ook zij vraagt van die plek op de lip en Nicole geeft hetzelfde antwoord als bij Alex (wat overigens wel de waarheid is).
Brendie is ’s morgens al vertrokken naar Leo en Anneke voor de bouw, maar komt gelukkig om 12.00 wel richting huis en pikt de kinderen op van school. Thuis heeft Nicole pannenkoeken gebakken met rozijnen en met banaan/mango. De kinderen smullen heerlijk. Daarna gaan we zwemmen, het weer is opgeknapt en de zon schijnt weer.

Nicole en Brendie

Ps:
Allereerst iedereen bedankt voor de felicitaties van de verjaardag van Benji en de 1e court.
Rolinda/ Henriette: Tonnie heeft inderdaad een fantastische Safari gehad
Makkum: Hoe Brendie eruit ziet op court zul je met de 2e Court kunnen zien

Marinus en Els, bedankt voor de door jullie gegeven video ruimte! Jullie zijn schatten!