Het aftellen is begonnen

Het gaat nu echt snel.
Over een week zullen we terug vliegen naar Nederland.
We zijn druk bezig om de papieren van Benji bij elkaar te krijgen zodat we hem mee mogen nemen.
Dinsdag zijn we naar de Nederlandse ambassade geweest, maar omdat er eerst nog gekopieerd moest worden en een ticket gereserveerd moest worden voor Benji waren we vrij laat op de ambassade.
Het was heel druk, de hele wachtkamer zat vol en we hadden nog zo’n 10 wachtende voor ons en dat betekend ongeveer een kwartier per wachtende, reken maar uit.
Daarnaast had Benji één van zijn drukke buien en rende schreeuwend de wachtkamer door. Kalmeren ging echt niet, dat werd alleen maar harder schreeuwen.
De dames achter de balie hadden denk ik een beetje medelijden met ons en hielpen ons na een half uur martelen met Benji gelukkig tussendoor.
Er moesten documenten gelegaliseerd worden en we moesten kopieën inleveren van veel documenten. Omdat de dame achter de balie de adoptie visa nog niet vaak in behandeling had gehad werd het een beetje een zooitje. Gelukkig was Eef er ook en hielp haar even mee.
Maar toen kwam ook het punt, waar is het politie rapport?
Bij Clay en Alice zat het politie rapport wel in ons dossier wat we krijgen bij de voorstel, maar nu zat het er niet meer in. Nicole heeft wel een paar pagina’s gekopieerd waar nummers van het politie rapport op staan en daarmee zou de Nederlandse ambassade proberen de visum voor Benji mee aan te vragen.
We hebben het politie rapport gelukkig wel van Gabriel gehad(manager New Life Home Nyeri), maar door de kapotte laptop kunnen we daar niet meer aan komen.
De ambassade zou dus verder met de visa aanvraag zonder politie rapport.
Het andere probleem was dat ze de reservering van de vlucht van Benji op 12 juni hadden gezet en dat we 3 juni waarschijnlijk vliegen. Weer terug naar Kenya Airways dus om de reservering te wijzigen. Gelukkig is de Nederlandse ambassade coulant en mogen we de vlucht reservering meenemen bij het ophalen van de visum maandag.
Om 11.30 waren we thuis. Marcia en Harmen waren inmiddels ook thuis en konden vandaag hun appartement bekijken. Uit nieuwsgierigheid zijn we mee gelopen. Wat een groot appartement! Hier hebben ze echt geluk mee. 3 Kamer appartement begane grond met balkon die uitkomt in de tuin, die appartementen zijn moeilijk te huren en zeer gelieft.
Helaas had er een oudere man in gewoond die de boel niet echt netjes had bijgehouden (ondanks dat er een schoonmaakster was) en was het een beetje smerig. Maar ze krijgen nieuwe matrassen, dekens en het appartement wordt geschilderd en gesaust, geweldig toch!
Verder hebben we niet echt veel gedaan. Met Marcia en Harmen naar de Nakumatt geweest en de kinderen van school gehaald.
’s Avonds hebben we pizza gehaald. Brendie samen met Marcia, ze bleven wel heel lang weg, wat moesten we er van denken, haha.
Na een uur waren ze er veel, Brendie zijn gezicht stond boos.
Bij de pizzeria hadden de bestellingen door elkaar gegooid waardoor er geen overzicht meer was en ze 2 pizza’s van ons waren vergeten te bakken. Die wilden ze alsnog bakken, waarna Brendie boos had gevraagd of we de andere pizza’s dan koud moesten opeten. Om een lang verhaal kort te maken, ze kwamen thuis met 10 ipv 8 pizzas omdat Brendie compensatie voor de koude pizza’s had geëist.
De bewakers van ons compound hebben er van mee geprofiteerd en hebben die avond lekker pizza gegeten.

Woensdag mocht de dochter van Marcia en Harmen een dagje mee proefdraaien op school. We hadden dus alleen Benji om ons heen en zijn naar Family Tv gegaan om te kijken hoe het met de bouw van de studio stond. Leo was er ook en Brendie heeft met hem alles door genomen.
Om 12.30 stonden we weer bij de Nederlandse school om de kinderen op te halen. We hebben bitterballen en broodjes bij de Nederlandse school gekocht en die samen met onze logies opgegeten thuis. Helaas was het geen zwemweer en hebben de kinderen buiten gespeeld totdat….. het om 15.00 spelletjes tijd was.
Alex en Heidi (ander adoptiestel) hebben woensdag een spelletjesmiddag georganiseerd. Zo was er blikgooien, zaklopen, voorwerpen raden en koekhappen. De kinderen vermaakten zich opperbest en de vaders en moeders ook. Na alle spelletjes was er drinken en werd er een winnaar genoemd.
Onze Alice was de winnaar vertelde Alex. Alice was helemaal verbaast en keek super trots toen ze haar naam noemden. De beloning was een lekkere lolly.

Donderdag zijn we met Marcia en Nanna haar dochter de stad in geweest, met de bus.
Ze keken hun ogen uit, de stad hier ziet er iets anders uit als in Nederland gewoon is. We moesten de laatste souvenirs en spullen nog kopen voordat we vertrekken. Op één of andere mannier komt dat altijd weer op het laatste moment aan.
Harmen was thuis gebleven omdat hun landlady zou komen met het contact voor hun huis. Toen we echter om 11.30 terug kwamen bij het appartement was ze niet geweest maar had de adoptie organisatie hier in Kenia zich ermee bemoeid en was er onzekerheid over wanneer het contract getekend kon worden. Vandaag vertrokken ze namelijk naar Kisumu om hun zoontje op te halen en als ze terug komen moeten ze een eigen huis hebben. Uiteindelijk is het geregeld en kon de handtekening gezet worden.
Harmen, Marcia en Nanna, we wensen jullie heel veel plezier in Kusumu met de kennismaking van jullie zoon/broertje!

Vandaag is het vrijdag, nog een week mogen we in dit prachtige land blijven.
Gelukkig is het heel mooi en warm weer vandaag en kunnen we vanmiddag met de kinderen wat leuks gaan doen.
Vanmorgen is er een kaart gekomen van Rolinda en Peter, bedankt. Het is altijd leuk om weer post te krijgen. Tot gauw!!

Brendie en Nicole