Paspoort Benji

Vrijdagavond is Tonnie vertrokken en maandagavond hadden we al weer bezoekers.
Hé?? Zullen jullie denken, Tonnie was toch de laatste die zou komen?
Inderdaad dat is waar, maar het is allemaal iets anders gelopen als dat we dachten.

Om bij het beging te beginnen: Een paar weken geleden werden we door een ander adoptiestel (Marcia en Harmen) uit Nederland benaderd of we nog een huis voor hen wisten. Ze zouden binnenkort hun voorstel krijgen en dan zo snel mogelijk naar Nairobi afreizen.
We hebben dus Robert ingeschakeld en die kwam met echt een prachtig appartement. Brendie is er heen geweest, heeft foto’s gemaakt en heeft de eigenaresse gesproken. De foto’s hebben we door gemaild naar het bewuste adoptiestel en ook zij vonden het een prachtig appartement.
Brendie heeft alles rond gemaakt en gezegd dat zij er wel in wilden.
Afgelopen zaterdag kwamen ze aan in Nairobi en zondag kwamen we ze tegen bij de Nederlandse school, het klikte meteen.
Na het voetballen bij de Nederlandse school hebben we ze meegenomen naar ons appartement voor een kop koffie en om een afspraak te maken met Robert om het appartement te bezichtigen, het liefst dezelfde dag nog. Gelukkig kon dat en ook zij vonden het appartement fantastisch.
We hebben ze afgezet bij de Valencia Gardens waar de Nederlanders en Zweedse adoptiestellen vaak na de voetbal heen gaan voor een hapje en een drankje.

Wijzelf reden door naar Leo en Anneke, want volgens Brendie waren ook die weer terug uit Nederland.
Bij Leo en Anneke aangekomen bleek het dat ze helemaal nog niet thuis waren, maar dat ze die avond zouden landen in Nairobi, haha. Communicatiefout Brendie?
Afijn, we zijn terug gereden naar de Valencia gardens waar we lekker hebben gegeten, gedronken en gezellig hebben gekletst met de andere Zweedse en Nederlandse adoptieouders.

Maandag, Marcia en Harmen zouden hun nieuwe appartement betrekken… inderdaad zouden…
De bagage van Marcia en Harmen stond al in het nieuwe appartement toen de land lady (die in Dubai was) ineens hele rare eisen stelden, zo moesten ze per 3 maanden betalen en een contract tekenen voor minimaal 8 maanden. Dat zijn echt belachelijke eisen en ze gingen er dus echt niet in als ze zulke eisen stelde.
Nicole is toen snel naar hun appartement gereden om de bagage op te halen en sindsdien slapen ze bij ons. Wij weer met zijn vijven op een kamer en Marcia, Harmen en hun dochter Nanna op een kamer.
Bij het zwembad op ons compound hebben de teleurstelling een beetje verdrongen met een biertje waarbij Nicole met Chris (onze caretaker)een gesprek begon en het verhaal uitlegde.
Hij vroeg Nicole waarom Marcia, Harmen en Nanna niet gewoon in het vrijgekomen appartement bij ons op de compound kwamen wonen. We wisten niet eens dat er één vrij kwam. Het betreft een 3 slaapkamer appartement op de begane vloer, perfect voor hen, de prijs was ook goed, nu moest alleen de landlady nog goedkeuring verlenen en de huidige mensen er nog uit.
Met bemiddeling van Chris werd alles dinsdag geregeld. De huidige bewoners eruit, Appartement bezichtigen en de regels voor het contract op gesteld. Geweldig toch!
Donderdag vertrekken ze naar Kisumu om hun Daudi op te halen. Ze hebben een prachtig 3- kamer appartement begane grond wat op ze wacht als ze terug komen in Nairobi en ook nog eens op een prachtige compound.
Van maandag tot donderdag hebben we dus het huis weer vol, wat ook wel zijn charmes heeft, haha.

Maandag kregen we een sms van de advocaat dat we het paspoort van Benji op kunnen halen bij immigratie. We verbaasde ons erover, zelf ophalen? Dinsdag morgen is Brendie eerst naar de advocaat gereden (vijf kwartier i.v.m. files) om een paar documenten op te halen en daarna door naar immigratie waar hij met 5 minuten klaar was.
Jippie we hebben het paspoort!!!!

Morgen gaan we naar de Nederlandse ambassade om de visa van Benji aan te vragen die we dan aan het einde van deze week zullen krijgen en dan kunnen we bijna naar huis……….
Er is nog veel voor ons te doen hier.

Brendie en Nicole