Zondag alweer

Jippie, we mochten uitslapen!!
Clay kwam pas om 08.30 op de deur slaan dat het nu echt tijd was om op te staan.
Kinderen eten gegeven, zelf douchen en eten, Clay negeren (schreeuwde weer) en klaar waren we met ons ochtendritueel.
Mmm, wat zullen we vandaag eens doen. Het was heel mooi weer dus zijn we naar het zwembad gegaan, daar waren de buurtkinderen aan het spelen.
De buurtkinderen vinden Clay en Alice heel interessant, because that babyboy and that babygirl are so nice and sweet, om maar even mat hun eigen woorden te spreken.
Clay en Alice hebben er dus vriendjes bij.
Toen we de buurtkinderen vertelde dat we Clay en Alice adopteren, snapte ze niet waarom de ouders ze niet wilden, ze zijn toch zulke leuke babykindjes.
Ze vroegen me voor hoe lang we ze adopteerden en wanneer we ze terug gingen brengen.
Ik heb ze verteld dat Clay en Alice voor altijd bij ons bleven en toen was het goed.
De verdere ochtend hebben we met zijn viertjes met de buurtkinderen bij het zwembad gespeeld, Clay en Alice waren kletsnat toen we eenmaal naar binnen gingen om te eten en slapen.
Tijdens de kinderen hun middagdutje heeft Brendie de kans gepakt om ook even bij te slapen, Nicole is bij het zwembad lekker relaxed een boekje gaan lezen. Daar kwam ze in gesprek met een Zweedse vrouw die hier is om in een jaar een project op te zetten voor Ericsson. Zo zie je maar weer, je komt hier allerlei nationaliteiten tegen.
‘s Middags weer naar de Java gelopen, weer hartstikken druk daar, dus er kwam weer niets van internetten. Maandag gaat het lukken en gaan we alles updaten, dat is 1 ding wat zeker is.
Verder willen we nog 1 ding zeggen, we missen jullie allemaal heel erg!
Het is zo fijn de tegenberichtjes op waarbenjij.nu te lezen, al is het maar van mensen die we niet eens zo goed kennen, het is voor ons echt een bewijs dat jullie ons niet vergeten zijn.

Groeten uit Nairobi.