Olifantenweeshuis

Na zondag bij Ada te zijn geweest hadden we maandag een rustdag.
Een ingelaste rustdag.
Pa had namelijk behoefte aan een uitslaapdag. Normaal is dat de zondag, maar omdat we er toen op tijd uit moesten om naar Ada te gaan, hebben we de rustdag op maandag gezet.
Zo gezegd, zo gedaan.
Iedereen heeft lekker uit geslapen, zelfs wij en de kinderen.
Clay werd pas om 07.30 wakker wat Nicole nog kon rekken tot 08.00, maar toen was het ook echt gedaan met het uitslapen van ons.
Ook de rest van de familie kwam daarna naar beneden druppelen, behalve……… jullie raden het al PA.
Die kwam pas om 09.30 zijn bed uit en……. hij heeft nog gelijk ook, hij is op vakantie.
Hij is dan ook pas 70 lentes jong.
Genoeg over het uitslapen.

Rond de middag zijn Brendie en Nicole samen met Rolinda naar de Toy market om in ieder geval een andere pyjama voor Alice te kopen. Clay en Alice bleven bij Pa Christina en Erik achter, samen met de instructies voor het eten en hun middagdutje.
Omdat de eerste gang van de Toy market het duurst is zijn we achteraan begonnen. Daar zat de fout. Het beginstuk ging nog wel maar al gauw werd het erg modderig en moesten we echt goed kijken waar we liepen, waardoor we niet veel tijd hadden om naar de kleertjes te kijken.
Al gauw had Brendie een voet onder de modder zitten en was de lol er voor hem af. Maar… hij was met 2 vrouwen en die wilden niet zomaar weer weg zonder pyjama. Brendie moest dus door met winkelen tussen de kraampjes (wat niet echt zijn hobby is).
We wilden een pyjama zonder voeten eraan.
Vele pyjama’s zagen we voorbij komen, met voet, verwassen maar geen leuke zonder voet.
Na een half uurtje zoeken zagen we hem ineens, de ideale pyjama. 500 Ksh vroeg de man ervoor, 5 euro. Nee, teveel zei Brendie resoluut, 200 kan je krijgen. Uiteindelijk werd het 300 Ksh. Dus….. missie geslaagd, we konden weer naar huis.
Op weg naar huis zijn we een paar tuincentra’s langs gegaan. Die vind je hier in de open lucht vlak naast de straat. Rolinda wilde namelijk een passieplantje en een Tamarinde stekje hebben. Maar beide hadden ze niet. Terug naar huis dus met de bus.
Thuis gekomen hadden de kinderen hun pap opgegeten en lagen ze lekker te slapen, Christina had haar werk goed gedaan (met een beetje hulp van Pa).
Om 14.00 kwamen Douglas langs met zijn vrouw. We willen namelijk binnenkort naar Komotobo om de spullen weg te brengen. Douglas wil graag met ons reizen omdat ook hij nog wat moet regelen in Komotobo.
’s Avonds had Nicole een etentje met de adoptiefoudermoeders. Het was in Westlands, dus samen met de buurvrouw Mirjam een taxi gepakt waarna we eerst Monique hebben op gehaald bij de Black Rose en daarna Dianne in Lavington. En toen…. Op naar de Indiër bij de Mall in Westlands.
We waren met zijn zessen, alleen Annelies ontbrak omdat ze geen oppas had.

Dinsdag,
We wilden vandaag naar het olifantenweeshuis, op tijd opstaan dus want om 11.00 worden ze gevoerd.
Om 09.15 vertrokken we richting Ngong road om daar een bus richting Karen te nemen. Al gauw kwam bus 24 eraan die we moesten hebben.
Aan de conducteur hebben gevraagd om ons te waarschuwen als we er uit moesten. Na 45 minuten rijden kwamen we al aan bij het giraffe center. Vanaf daar was het niet ver meer.
Uiteindelijk vertelde de conducteur dat we eruit moesten, dus wij de 6 Mzungu’s uit de bus.
Maar waar waren we nu beland?
Niet bij het olifantenweeshuis, maar bij het National Park van Nairobi. Ook daar is een weeshuis maar dan voor alle dieren. Toch daar maar heen gegaan.
Het was een soort dierentuin. De jonge dieren zaten in veel te kleine hokken en vertoonde al dierentuingedrag door steeds heen en weer te lopen voor de hekken. Nee, het was geen aanrader.
Wat het wel de moeite waard maakte is dat de luipaard daar ook was, die had de familie namelijk nog niet in het echt gezien, wat een mooi beest!
Nadat we eruit gingen zijn we wat gaan drinken bij het restaurant wat bij het park hoort. Lekker buiten met uitzicht op een stukje van het park.
Op 10 meter afstand was een heel klein meertje, al gauw kwamen er een paar varkentjes drinken, wel leuk om te zien.
Maar na 10 minuten kwam er ineens een kudde apen aan die ook kwamen drinken, het waren er wel 30 in totaal. Een stel kleintjes ging zelfs zwemmen. Dat hadden we nog nooit gezien, vrijwillig zwemmende apen. Tevens zaten er een paar vrouwtjes met jonkies bij.
Dit maakte onze hele dag goed.
Toen de kudde door liep zijn wij ook opgestapt, op naar huis (45 minuten met de bus).
Bij Nakumatt Junction zijn we, de 6 Mzungu’s, toch maar uitgestapt en zijn lekker gaan eten bij de Java daar. Daarna boodschapjes gedaan en toen op naar huis.
Om 16.00 waren we eindelijk thuis, allemaal doodop.

Morgen met de bus naar Griaffe center, kan niet missen, we zijn er al 2x geweest.
Brendie gaat echter niet mee. Brendie gaat naar Leo om daar de komende verbouwing te helpen opzetten en tips te geven.

Brendie en Nicole