Het leven na de tweede court

ZO ………… we hebben de 2e Court gehad en zijn nu officieel de ouders van Benji, en nu…..?
We moeten wachten totdat de rechter tekent op 8 april en dan kunnen we verder. Als de court order er is moeten we met Benji naar de stad om een digitale foto van hem te laten maken voor het paspoort, 3 weken later zal hij zijn paspoort hebben. Dat zal zo’n beetje begin mei zijn.

Maar wat doen we tot die tijd?? Ja, natuurlijk hebben we plannen, Christina en Erik komen nog op bezoek en met hen gaan we natuurlijk een tripje doen. We willen nog naar Mombasa op vakantie en verder? We weten het nog niet. Tijd om een planning te maken dus.

Dit weekend hebben we goed gevierd dat we (bijna) klaar zijn met de procedure.
Zaterdag zijn we met Marin/ Jolindy en hun kinderen naar Jolly Rogers geweest, hun kinderen hebben ongeveer dezelfde leeftijd als onze kinderen, dat klikt dus perfect.
Het was gezellig, maar ook zeer warm. De kinderen hebben zich opperbest vermaakt en waren doodop toen we om 18.00 thuis kwamen. We hebben ze een boterham laten eten en daarna meteen naar bed.

Zondag hadden we met Marijn en Marco afgesproken, we gingen naar het Railway Museum in Nairobi. We wisten niet precies de locatie, maar wel ongeveer. We zijn dus ook eerst verkeerd gereden, maar kwamen wel door een heel leuk weggetje (2 keer, we moesten ook weer terug). We waren aan de achterkant van het Museum en moesten dus over de brug terug om de juiste ingang te vinden. Bij een rotonde hebben we het aan een politieman gevraagd waar het Museum is. We moesten naar het busstation/treinstation. Nu moet je weten dat het daar een chaos is. Het is het punt waarvan alle matatu's vertrekken en weer aankomen, een drukte van jewelste waar het echt heel moeilijk rijden is zonder ongelukken. Bij het busstation reden we weer verkeerd, waarna we de weg maar weer aan een andere agent hebben gevraagd, die moest het zelf ook vragen, maar toen hij begreep waar het was gaf hij ons persoonlijk politie begeleiding naar het Museum. De matatu's gingen dan ook heel netjes voor hem aan de kant en lieten ons er door. Er is hier meer respect voor de politie als in Nederland.
Bij de ingang van het Museum moesten we onze naam opgeven en met hoeveel we waren, daarna doorrijden naar het hoofdgebouw waar we moesten betalen.
In het Museum is veel te zien, je ziet de details van de aanleg van de treinrails naar o.a. Mombasa.

Er is wel een grappig verhaal hierover.
Met het leggen van de treinrails richting Mombasa werd het personeel lastig gevallen door mens etende leeuwen. De leeuwen trokken de mensen gewoon uit hun tenten waarin ze lagen te slapen. Nu was er een Engelse jager die hiervan hoorde en die zei dat hij die leeuwen wel even zou neerschieten zodat het Railway personeel weer veilig kon slapen. Zo gezegd, zo gedaan.
Hij heeft op de bewuste plek een wagon gepakt en heeft van die wagon de deur en alle ramen wijd open gezet. Daarna is hij zelf in de wagon gaan zitten met een jachtgeweer, messen en een pistool. Hij wachtte op de duisternis en keek goed of hij een leeuw zag want, zo zei hij, de ogen van een mens etende leeuw zie je nog beter als een lantaarn.
Zo viel de duisternis en wachtte hij in de open wagon op de leeuwen.
Helaas voor hem viel hij na verloop van tijd in slaap.
Terwijl hij sliep kroop er een leeuw naar binnen door de deur, beet hem dood met 1 bijt in de nek en gooide hem naar buiten door het raam. De bewakers durfden niet te schieten omdat ze bang waren om de jager te raken. De leeuw verdween in mum van tijd in de duisternis.

Wat een verhaal hé.

Buiten bij het museum kan je klimmen in de treinen en bekijken hoe de stoomtreinen er vroeger uit zagen. De techniek is erg interessant.
Tevens is hier ook de wagon van die slapende Engelse jager te bekijken. We hebben ons hier prima vermaakt en de kinderen zeker ook.

Om 12.30 waren we uitgekeken en besloten we ergens wat te gaan eten. Vlak bij het Railway Museum is het Lunar park wat een soort kermis is. We besloten daar wat te gaan eten en met de kinderen wat rond te kijken. 4 Patat met kip en drankjes voor Ksh 2000 (€ 18,00) dat is niet veel toch?
De kinderen zijn daar in draaimolens geweest, hebben in een autootje gezeten die geduwd werd en Clay en Alice zijn in een schip geweest waar ze na 5 seconde weer uit wilden omdat het toch wel heel eng was.
We waren de enige blanken die er waren samen met Marijn en Marco en er werd dus goed opgelet wat we allemaal deden.
De kinderen hebben allemaal een zonnebril gekregen en daarna zijn we naar huis gegaan om iets te drinken en zwemspullen te pakken want we gingen barbecueën bij Leo en Anneke. Marijn/Marco en Mark waren ook uitgenodigd.De barbecue was zeer gezellig, het klikte goed tussen Anneke/ Leo en Marijn/Marco.
Na afloop om 20.15 hebben we eerst Marijn/Marco en Mark afgezet. Daarna door gereden naar huis en lekker naar bed. De kinderen waren zo moe dat ze meteen toen ze het kussen raakten al sliepen (zelfs Benji)

Dinsdag: Net de advocaat gehad voor als we vragen hadden. We hebben hem gevraagd wanneer Benji in Nairobi moet zijn voor de digitale foto voor zijn paspoort. Daarbij hebben we hem verteld dat hij de stellen die meer haast hebben om naar huis te gaan voor moet laten gaan. Wel zo eerlijk. De eerste week van mei moeten we beschikbaar zijn voor de foto. Tot die tijd kunnen we gaan en staan waar we willen.

Iedereen die gereageerd heeft via deze site, sms of per mail, hartelijk bedankt voor de felicitaties, fijn dat jullie zo trouw mee lezen. We gaan trouwens nog lang niet naar huis, dat zal op zijn vroegst begin juni zijn.


Brendie en Nicole

ps. We weten nog niet zeker of de familie nu compleet is hoor, haha.