Al weg?

Tonnie is alweer een week hier bij ons in Nairobi. Eigenlijk hebben we ook nog niets gedaan.
Het heeft de hele week hier geregend zodat de wegen modderig zijn.
Ook proberen we de kinderen lopend naar school te brengen, maar 3 van de 5 keer begint het net te regenen als we weg willen lopen. En wat doe je dan als je een auto voor de deur hebt staan…. Juist gewoon de kinderen met de auto wegbrengen.
Het laatste stuk naar de Nederlandse school is een zandpad. Door de regens en door de wagens die er rijden zijn er diepe kuilen in het pad gekomen. Zelfs de grotere terrein wagens hebben moeite met dit laatste stuk, laat staan die super auto van ons. Maar we hebben er wat op gevonden, we rijden gewoon van de andere kant het pad op waar geen kuilen zijn, slim hoor.
Ook lopend op het pad is het uitkijken, als het regent of het heeft geregend is er nog maar een klein paadje aan de zijkant om overheen te lopen. Dat paadje is op sommige stukken zeer glad en het lopen erover wordt ook nog eens bemoeilijkt door de auto´s die er ook overheen willen rijden.

Tonnie had trouwens weer super lekkere haring en paling mee genomen van vishandel Theo Muys uit Zwolle. Ze hebben de haring speciaal ingeseald voor ons zodat het nog vers was toen het hier in Kenia aan kwam.

We zijn deze week bij de ambassade geweest om de visa van Beji te checken, maar ze vertelden ons dat die nog niet binnen was. Hij moet echter al in april verstuurd zijn. Hmm, maandag gaan ze opnieuw voor ons zoeken.

Verder zijn we met Tonnie naar Mamba Village geweest, voor ons was het de derde keer, maar het blijft leuk. Tonnie mocht bij de puber krokodillen in het hok, samen met de gids. Dat was wel even spannend want juist de meest agressieve puber krokodil lag vooraan. Maar gelukkig ging alles goed en kwam Tonnie er heelhuids weer uit.
Op de terugweg zijn we naar de Nairobi War Cemetery geweest. We waren hier al vaak langs gereden, maar nog nooit echt gaan kijken. Dit War Cementery is een gedenkplaats voor al de mensen die gestorven zijn tijdens de 2e wereldoorlog hier in oost Afrika. Erg indrukwekkend.

Op weg naar huis reed eerst een brommer met 4 autobanden achterop geknoopt voor ons, dat vonden Tonnie en Nicole wel een goede oplossing voor op het werk. Maar toen er een brommer langs kwam met een versnellingsbak achterop moesten ze wel heel hard lachen, ze zagen het al voor zich in Nederland. Goede oplossing voor als er geen auto op de zaak is, niet zeuren maar gewoon halen met de brommer.

Vandaag is het zaterdagavond en Brendie is net met Tonnie vertrokken naar de kroeg waar Jane al op Tonnie wacht. In februari konden die twee wel heel goed met elkaar opschieten. We zijn benieuwd hoe dat gaat lopen…….

Door de regen waren we van plan om naar Mombasa te verkassen, maar daar is helaas nu geen sprake meer van omdat er wat tussen is gekomen wat meer haast had (Wat dat is vertel ik nog wel).

Clay was uitgenodigd om bij een vriendinnetje te spelen op woensdagmiddag. Helaas was alleen Clay uitgenodigd en Alice niet, dus na een kort overleg met de moeder van Anna (overburen hier) kon Alice tegen iedereen vertellen dat ze bij Anna ging spelen en Clay bij Joyce.
Toen Clay echter wegliep met Joyce en haar moeder liet Alice toch nog even een traantje. Toen Brendie echter een ‘Tonniekoekje’ beloofde waren de traantjes gauw voorbij. En heeft ze de hele middag bij Anna gespeeld.

De dag dat we afscheid moeten nemen van Kenia komt steeds dichterbij en we worden er zelfs een beetje depri van. We willen eigenlijk helemaal niet weg uit dit mooie land met de grote contrasten.
Maar ons leven is nu eenmaal in Nederland waar we gelukkig ook leuke lieve vrienden en familie hebben. We weten nog niet wanneer we precies zullen terug vliegen naar Nederland, dat hangt nog van zoveel factoren af. Maar het zal geen maanden meer duren. 31 Mei moeten we ons appartement uit omdat er een ander adoptiestel in komt. We zullen dan of naar een ander appartement gaan of voor een paar dagen naar Leo en Anneke gaan. Het ligt in de planning om de laatste dagen nog even naar Nyeri te gaan waar Benji (en ook Clay en Alice) vandaan komt om afscheid te nemen van het personeel van het weeshuis en om te laten zien dat het geweldig met Benji gaat.

Brendie en Nicole