Eigenaardigheden Kenia

Kenia is een land vol tegenstelling zoals we al eerder hebben gezegd.
Er zijn veel oneerlijkheden, maar daar help de armoede zeker aan mee.
We weten dat we dat eigenlijk niet hardop mogen zeggen, maar het is nu eenmaal zo. We hebben het van zeer dichtbij mee gemaakt.
We beseffen dat er nu misschien mensen zeer boos worden dat we dit schrijven, maar de waarheid is nu eenmaal soms heel hard.

Die gevaarlijke busjes hier, matatus, worden vaak aangehouden door de politie, eigenlijk bijna altijd. Het is bekend dat ze, als de chauffeurs meelopen naar achter de bus en de agenten Ksh 300 betalen, dat ze dan weer door mogen rijden.
Een taxi chauffeur vertelde ons eens dat zo rond kerst de meeste auto’s aangehouden worden. De politie heeft dan geld nodig voor de kerst. Zo krijgen ze hun kerst bonus.

Een vriendin van ons (Keniaanse) had met spoed een geboortebewijs en een paspoort nodig. Het geboortebewijs was met de stammen oorlog van 2008 verloren geraakt.
Een geboortebewijs kost normaal 2 weken (Ksh 150,-) en een paspoort 3 weken (Ksh 3040,-).
Echter met een bijbetaling van Ksh 6000,- had ze beide in haar handen binnen 2 dagen.
Officieel is dat van het paspoort niet meer mogelijk, maar zolang de armoede blijft, blijft er omkoping mogelijk.
Probeer echter nooit om hier iemand met genoeg geld(bv een rechter) om te kopen, dan beland je in een visuele cirkel waar het moeilijk uit te komen is.


Verder wordt het leven hier steeds zwaarder voor de Kenianen.
De lonen blijven gelijk, gaan niets omhoog, maar de kosten van levensonderhoud gaan omhoog. Zo zijn de kosten van het voedsel drastisch omhoog gegaan.
De huren zijn verdubbeld. Onze interieur verzorgster moest zelfs gaan verhuizen. Ze kon de kamer van 10m2 niet meer betalen en moest gedwongen verhuizen naar zo’n stalen huisje met dezelfde afmeting. Alhoewel de huur hiervoor maar Ksh 2400,- (+/- 20 euro) per maand is, is het nog moeilijk voor haar om op te brengen.

Ook de benzine prijzen zijn hier gigantisch gestegen. Van Ksh 96 naar Ksh 115 binnen een half jaar. Nu weten we dat de benzine prijs in Nederland ook gigantisch gestegen zijn, maar toch.
Het rare is hier dat we ondanks de hoge benzineprijs niet aan het verkeer kunnen merken dat mensen daarom de auto laten staan. ’s Morgens vanaf 07.30 tot 09.00 is het spits hier in Nairobi. Dat wil zeggen dat de hele binnenstad vol staat en ook de toegangswegen naar de stad vol met auto’s staan. Tevens staat de hele Wayakyway vol en de toegangswegen er naar toe ook. Hetzelfde herhaald zich van 11.00 tot 14.00, omdat het dan lunchtijd is. Hier gaan nog veel mensen thuis lunchen, wat wij ons niet voor kunnen stellen, want volgens ons kunnen ze gelijk weer weg als ze thuis komen, terug de file in naar het werk, haha.
Dan ’s avonds vanaf 16.00 tot 18.30 is de laatste file van de dag, dat is het moment dat iedereen weer lekker vrij is.
De tijden om nog een beetje rustig rond te kunnen rijden zijn van 09.00 tot 11.00, van 14.00 tot 16.00 en vanaf 18.30 tot 07.30. Dat zijn dus ’s morgens 2 uurtjes, ’s middags 2 uurtjes en de hele nacht waarbij je ook niet veel ziet en wat ook nog eens niet zo heel veilig is in verband met Carjacking wat hier nogal eens voor komt.

Het rijden hier in een auto in Kenia is geweldig. Je gaat achter het stuur zitten en rijden maar.
Denk er wel even aan dat je aan de linker kant van de weg gaat rijden en vooral niet stoppen voor een rood stoplicht want dan veroorzaak je ongelukken.
Brendie had vandaag nog de opmerking “Het lijkt wel of ik altijd voorrang heb” . Juist, de brutaalste chauffeur heeft voorrang en rijdt gewoon door alsof er verder geen verkeer bestaat.
Verder moet je met het passeren van een kruising vooral niet gaan twijfelen of jij voor gaat of dat je een ander voor laat gaan, want dan ben je te laat en heb je of een deuk in de auto of je staat een half uur stil voor de kruising.
De enige voertuigen waarvoor je op moet passen zijn de bussen en de matatu’s, die zijn op de weg brutaler als ons. Oja, stop wel als een politieman bij een rotonde aangeeft dat je moet stoppen anders heb je een deuk in de auto met een officiële prent erbij.
En als je een overtreding hebt gemaakt en je wordt aangehouden, moet je gewoon je TomTom de schuld geven en een praatje over adoptie beginnen, haha.
Verder moet je heel goed oppassen waar je rijdt, dat wil zeggen dat er veel gaten in de weg zitten. Dat zijn vaak wat ondiepere gaten van 5 cm. Maar soms zit er één tussen van 30 cm diep die zo uit het niets opduikt en als je dan op een weg rijdt die je niet kent is het heel erg schrikken. Nu na een half jaar in Nairobi rijden weten we de meeste diepere gaten wel te zitten, maar soms is het nog op het laatste moment uitwijken.

Ook komt het loop verkeer hier vanaf 05.30 op gang.
De mensen uit de armere wijken (bv Kibera, Kawankware) hebben geen geld voor de bus of de matatu. Die mensen gaan lopend naar hun werk wat soms wel 1,5 uur lopen heen is en 1,5 uur lopen terug is.
Op de highway naar het vliegveld is een overstapplaats voor de matatu’s passagiers, dat is ook de plek waar veel mensen de highway oversteken. In het donker is dat een enge gewaarwording omdat je de Kenianen al zo moeilijk ziet in het donker. Verder lopen er langs deze weg veel dronkaars die zomaar de weg overwaggelen, opletten geblazen dus!

De meeste Kenianen zien er netjes uit, vooral de vrouwen zien er vaak goed verzorgd en netjes uit. Je kan echt niet aan ze zien dat ze uit zo’n metalen hutje komen gekropen.
Ze bewaren hun kleding in metalen kisten, geld en plek voor een echte kledingkast hebben ze niet. Ook strijken ze hun kleding (bijna) niet, maar hoe ze het dan voor elkaar krijgen om hun kleding er zo netjes en verzorgd eruit te laten zien is voor ons nog een raadsel.
Verder zijn de Kenianen heel laks, het lijkt alsof ze denken dat het vanzelf wel goed komt.
Maar dat wordt ze van kleins af aan al geleerd.
Dat is zo fout aan het onderwijs stelsel hier. Eigen initiatief wordt hier op school niet geleerd en al helemaal niet aangemoedigd, waardoor de kinderen helaas alleen leren om passief te zijn.
Gelukkig leren de hoger opgeleide Kenianen hun kinderen om wel initiatieven te nemen waardoor er steeds meer mensen komen die wel zelfstandig kunnen werken.
Zo moet Brendie de mensen op de bouw bij Leo steeds aan het werk zetten. Als ze klaar zijn met hun werk gaan ze staan kijken in plaats van anderen te helpen of wat anders aan te pakken. Ze zien het werk wat er nog ligt gewoon niet, want het is ze nooit geleerd om dat te kunnen zien.

Waar wij ons heel erg aan kunnen ergeren is dat veel Kenianen gewoon JA zeggen terwijl ze nee bedoelen.
Als je ze wat uitlegt zeggen ze JA, dat betekend bij ons dat ze het begrepen hebben. Maar hier betekend het niets, want als een Keniaan Ja zegt betekend dat gewoon een hm zoals we allemaal wel eens zeggen. Vooral Brendie kan er heel boos om worden als ie wat uit heeft gelegd en ze zeggen ‘Ja’. Want als hij dan vraagt of ze willen herhalen wat hij heeft gezegd kunnen ze het niet omdat ze het niet snapten. Hij zegt (hoewel zegt??) dan ook heel duidelijk: You can say everything, but don’t say JA !!!!!
Als we iets belangrijks gedaan willen hebben vragen we ook altijd of de betreffend persoon het wil herhalen, anders weet je van te voren dat er niets van komt.
Dit hele verhaal gaat niet op voor Kenianen die veel met Europese mensen werken, zij weten wel hoe het werkt. Neem Waweru de taxi chauffeur, die rijdt al zo lang Nederlanders, hij weet precies wat hij moet doen en denkt mee.


De Kenianen snappen niet dat wij zoveel verschillende groenten eten.
Zelf eten ze veel stew, ugali en scuma. Dat veel wil zeggen bijna elke dag.
Met feestdagen komt er geit op tafel of kip en bij de mensen met wat meer geld rundvlees.
’s Morgens eten de kinderen porch wat ze wel goed voed maar bijna geen voedingsstoffen in zitten. Hetzelfde met de ugali (maismeel met water) het voed wel, ligt als een baksteen in je maag, maar er zitten bijna geen voedingsstoffen in.

Zoals iedereen weet kan je het water hier in Kenia niet uit de kraan drinken, dus drinken wij Europese mensen water uit een grote kan. Veel Kenianen zelf vinden vaak het water uit de kraan lekkerder omdat daar meer smaak aan zou zitten (Ja, chloor smaak). De mensen uit de armste wijken hebben zelfs geen stromend water, maar halen water met grote jerrycans op bij een verzamelpunt. Je ziet op zo’n punt vaak rijen mensen staan met gemiddeld per persoon 4 jerrycans. Ook de kleinere kinderen moeten gewoon water halen van hun ouders.
Het meest frappante wat wij hebben gezien is een vuilnisman die dorst had, hij ging spontaan uit een plas van de weg drinken.

Zo arm als veel mensen hier zijn zoveel mobieltjes zijn er in dit land te vinden.
Als je op safari gaat zie je de echte Masaï zelfs met hun mobieltjes aan de riem lopen.
Wel jammer als je echt de cultuur wilt opsnuiven, maar wel het echte verhaal.
Natuurlijk snappen we dat het super makkelijk is zo’n mobiel, maar de Masaï wil toch zo graag hun eigen cultuur aanhouden?

Als je dit verhaal leest lijkt het net alsof er alleen maar arme mensen in Nairobi leven, niets is minder waar. Er rijden tegenwoordig heel veel Prado’s en LandRover Sport rond met niet alleen blanken er in, maar vooral Kenianen. De geleerden hier zeggen dat ze rijk zijn geworden van verkeerd geld (stelen, bedriegen ed), maar of dat waar is weten wij ook niet.
Natuurlijk gaat ook hier de economie vooruit, waardoor er meer mensen meer geld hebben. Zo simpel is het.


Brendie en Nicole